Hoe veilig is een monorail in het oog van de storm? vraag je je af, en herinnert je dat de Italianen voor Mussolini stemden, omdat zijn treinen altijd stipt op tijd vertrokken. Je zoeft door de lucht, hartstochtelijk vrijgevig als een neutronenster in haar finale pirouette van licht, om de afstand tussen twee vluchten te overbruggen: van Terminal One naar Terminal Two en weer terug, vijf maal dezelfde geisha met een opgespannen glimlach die geen zweem van herkenning lost. Al stapte haar eigen alter ego in.
Onderweg, in een kodo van regen en gierende wind, staan vijf van je verledens samengetroept om je te begluren in een bushokje langs een drukke rijweg: ze herkennen je toekomst niet, maar staren verwonderd naar dit spoor van verveling in de lucht. Ook brandend lijden hoort bij hun leeftijd, en de storm van een liefde die nog komen moest.
Een oude man zonder tanden – hij houdt zich staande in een kleine aardbeving van gutturalen en labialen – vertelt je dat je Japan nooit begrijpen zal, hoe hard je ook probeert, waar je ook zoekt.
Op de achtergrond, verstrengeld in elkaar, als lichamen in een orgie: autowegen en viaducten.
Met de rubriek 'PARLAN.DOC' wil Parlando! één Vlaamse dichter(es) een maand lang speciale aandacht schenken. Elke week wordt minstens één bijdrage van hem/haar verwacht. Het PARLAN.DOC-archief is hiernaast na te gaan. Marleen de Crée-Roex gaf het estafette-stokje door aan Bart Stouten. Dit is zijn laatste bijdrage.
01/09/07 - HASSELT: Het Grote Verlangen met Jules Deelder & Fritz Van den Heuvel - 20u - 7€ - Kunstencentrum België, Burgemeester Bollenstraat 54-56 - info.
01/09/07 - MERENDREE: Poëziedag van Merendree - vanaf 14u30 - gratis - Poëzieplein van Merendree - info.
31/08/07 - ANTWERPEN: Elvis Peeters - 20u30 - gratis - Den Hopsack, Grote Pieter Potstraat 24 - info.
31/08/07 - BRUSSEL: presentatie 'Het zwijgen van de tragedie' van Stefan Hertmans - 20u30 - gratis - deBuren, Leopoldstraat 6 - info
31/08/07 - HAMME: Christina Guirlande leest gedichten rond het thema 'De bloem als metafoor voor intermenselijke relaties' - 19u - Organisatie: idCollectief - Beeldentuin, Nieuwe Laan 31.
------------------------------
t.e.m. 31/08/07 - BEAUVOORDE: individuele poëziewandeling met 'dinggedichten' van Geert van Istendael - folder is te verkrijgen aan de balie van het kasteel, in de dorpswinkel ‘bij Paula’ en in ’t Scheurvliet en bij de Toeristische Dienst in Veurne.
t.e.m. 09/09/07- WATOU: Poëziezomer - Een lek in het zwijgen: noise Watou - 14u00 tot 19u00 op zondag vanaf 11u00 - 9/7/5€ - info.
Bij dezelfde uitgeverij verscheen ook een fraaie citatenagenda! Klik hier voor meer info.
* Vanaf 16 september komt er in Gent een wekelijkse markt bij: vanaf dan wordt de Ajuinlei iedere zondag autovrij gemaakt voor een Boekenmarkt. Klik hier voor meer info.
t.e.m. 31/08/07 - BEAUVOORDE: individuele poëziewandeling met 'dinggedichten' van Geert van Istendael - folder is te verkrijgen aan de balie van het kasteel, in de dorpswinkel ‘bij Paula’ en in ’t Scheurvliet en bij de Toeristische Dienst in Veurne.
t.e.m. 09/09/07- WATOU: Poëziezomer - Een lek in het zwijgen: noise Watou - 14u00 tot 19u00 op zondag vanaf 11u00 - 9/7/5€ - info.
Vliegen. Het gevoel in een ongemaakt bed te liggen. Turend naar Boeddhistische soetra’s van de vloer tot de zoldering. In en uit je bewustzijn glijden. Het gevoel dat de soetra’s je in leven houden. De stewardess, een cameo verschijning in donker Chinees gefluister, bracht koffie, lauw en treiterig flauw met poedermelk erbij en een sprank gesol met haar troetelkinderen. Ze grapte melig over dik en dun. Haar eigen voorkeur stond op het lijf geschreven. In prachtig Frans. Geen idee waar het vandaan kwam. Dat gevoel. Ik hield van haar, heel even, toog aan het werk en ledigde het dun. Wachtend, in slaap en inflight magazine, op beter tijdverdrijf. Het kwam. Hoog boven de gold coast, die mijn buur herinnerde aan de ingewikkelde timing van het elders ter wereld komen: mama op de terugweg van een reisje naar Papua Nieuw Guinea, haar verlangen om hem in Australië te baren, zijn eerste schreeuw in een Lockheed Hercules onderweg. En hoe hij twee jaar geleden -- zijn pousse café een fait divers voor Quantas -- bevangen werd door vliegangst, zo hevig dat hij aan de grond genageld toekeek hoe het vliegtuig zonder hem vertrok, naar weer een ander werelddeel. …in een ongemaakt bed… turend naar Boeddistische soetra’s… Voor mij geen alcohol. Vasculair probleempje om begripvol bij te glimlachen, denkt de stewardess.
Met de rubriek 'PARLAN.DOC' wil Parlando! één Vlaamse dichter(es) een maand lang speciale aandacht schenken. Elke week wordt minstens één bijdrage van hem/haar verwacht. Het PARLAN.DOC-archief is hiernaast na te gaan. Marleen de Crée-Roex gaf het estafette-stokje door aan Bart Stouten. Dit is zijn vierde bijdrage.
23/08/07 - ANTWERPEN: Den Boot Op! - Stichting Zondag op de Flandriaboot met afvaart van 19u30 met Maarten Inghels & Zointments for Haemedrhoids en afvaart van 20u45 met Inneke 23 & 5 Day Boon - gratis - Steenplein - info.
24/08/07 - ANTWERPEN: Den Boot Op! - Stichting Zondag op de Flandriaboot met afvaart van 19u30 met Guy Seret & The Senators en afvaart van 20u45 met Pisteffo & Mijnheer Zee - gratis - Steenplein - info.
25/08/07 - ANTWERPEN: Den Boot op! - Stichting Zondag op de Flandriaboot met afvaart van 19u30 met The Chocolate Lovers & Karl Eckhardt en afvaart van 20u45 met Vitalski & Rio de Amberes - gratis - Steenplein - info.
26/08/07 - ANTWERPEN: Den Boot op! - Stichting Zondag op de Flandriaboot met Xavier Roelens, Havana 1, Frans Vlinderman, Jan, Patrik en de Plooicaravans, Simon Van Buyten & For us to know, for you to find out - 20u - gratis - Steenplein - info.
* Vanaf het najaar 2007 biedt Poëziecentrum onder de noemer De Zaterdagen een aantal eenmalige introductie-cursussen aan en in samenwerking met Vormingplus een vijfdelige lessenreeks Proeven van Poëzie. Info vind je hier terug.
t.e.m. 31/08/07 - BEAUVOORDE: individuele poëziewandeling met 'dinggedichten' van Geert van Istendael - folder is te verkrijgen aan de balie van het kasteel, in de dorpswinkel ‘bij Paula’ en in ’t Scheurvliet en bij de Toeristische Dienst in Veurne.
t.e.m. 09/09/07- WATOU: Poëziezomer - Een lek in het zwijgen: noise Watou - 14u00 tot 19u00 op zondag vanaf 11u00 - 9/7/5€ - info.
Ik herinner mij nog mijn eerste optreden voor publiek (moeders en grootmoeders op de speelplaats). Ik was de grote boze wolf die Roodkapje op zou vreten. Ik hongerde naar applaus. Terwijl de kinderen in een kring een passend liedje zongen, hapte ik meteen toe. De juf werd een beetje boos. Het liedje! De andere kinderen… Ik voelde mij gefrustreerd in mijn waarachtig wolvenvel. Roodkapje liep niet angstig voor me uit, het slome kapje trappelde gewoon ter plekke met haar lege mandje. Ik sjokte, ontwolfd nu, één liedje lang achter haar aan. Ik denk dat ik huilde achter mijn wolvenmasker. De kinderen zongen vals.
Toneel bleef mijn eerste passie. Als opgeschoten puber volgde ik twee jaar lang elke zaterdag een toneelcursus. Op het einde daarvan zouden we een echt toneelstuk opvoeren. ‘De koning sterft’van Ionesco. Een klassieker! We toupeerden onze haren en waren zo in 1974 de voorlopers van de punk. We zouden Hamme wakker schudden! Maar Hamme hield alleen van slaap en moppen met een schuimkraag. Het was wachten tot Frank van Laecke me uit Hamme weg kwam plukken om in Gent (de grootstad!) mijn eerste staande ovatie in ontvangst te mogen nemen als Alan Strang in Equus. Nooit vergeet ik die avond dat het brandalarm afging, net toen ik en mijn medespeelster uit de kleren gingen. Was het de verhitte temperatuur in het zaaltje, of was het gewoon een onverlaat die moedwillig de alarmknop had ingedrukt, hoe dan ook het publiek bleef ademloos toekijken en ik heb gewoon doorgespeeld met één oog op de nooduitgang. Een vuurproef! Die avond werd ik ‘ontdekt’ door Freek Neyrinck en ging ik parttime voor teater Taptoe werken.
In die periode (ik was ondertussen bijna 30) raakte ik meer en meer bezeten van poëzie. Frank Pollet wees me de weg in levend dichterland. Het was diezelfde Frank Pollet die in al zijn enthousiasme met enkele collega’s Quarant-Dash, een strijdlustig tijdschrift voor literaire scherpzinnigheid was begonnen. Een zodanig strijdlustig tijdschrift dat het al na één nummer sneuvelde. Alleen er waren vervelende abonnees die voor een hele jaargang hadden betaald en zo verscheen in de maand december van 1987 Rockoko van Norbert De Beule als aflevering 2/3/4 van de laatste jaargang van het strijdlustig tijdschrift. De bundel werd in Sint-Niklaas voorgesteld. Ik droeg niet mijn grijze wolvenpakje. Ik was bloot en volkomen weerloos. Nooit heb ik me zo onzeker gevoeld als toen. Ik stotterde en stuntelde op de planken. De fotograaf slaagde er niet in me te ontspannen. Roodkopje werd gegrepen door het flitslicht. Niemand zong een liedje. Een paar dagen later verscheen één recensie in de krant. “De jonge schrijver is leraar en acteur bij Teater Taptoe, ofschoon hij noch de overredingskracht van een didacticus, noch de présence van een theatermaker bezit. Als dichter is hij een seizoensarbeider, die slechts in de vakanties zaait en schoffelt … Hij kan veelbelovend worden , als hij seizoenarbeid door dagelijks labeur vervangt.” Het was even slikken. Maar ik wist dat de recensent gelijk had. Diep in mij wist ik dat ik nog niet klaar was voor het dichterschap. Pas 15 jaar later zou mijn echte debuut verschijnen.
Mijn zelfvertrouwen is er nu wel. Ik ben een overtuigende Norbert De Beule als ik de gedichten van Norbert De Beule lees.
Trouwens, ik was ook weerzinwekkend goed als wolf!
Norbert Wolfgang De Beule
VUURDOOP verzamelt getuigenissen van dichters over hun eerste podiumervaring.
Verslag: uitreiking eerste Nestor-prijs op 18/08/07
Academische zitting verliep in een stijlvol en wijs grijs
Uitreiking eerste Nestor-prijs
In de altijd weer imponerende Lakenhalle van Herentals werd in de late middag van 18 augustus jl. de allereerste Nestor-prijs uitgereikt, bij wijze van start en uitzondering aan drie laureaten tegelijk. De schrijvers Jan Veulemans (Turnhout - 1928) en Herman Vos (Meise - 1928) en de troubadour Miel Cools (Herk-de-Stad - 1935) werden geëerd voor hun gehele oeuvre en voor hun levenslange inzet voor de Vlaamse cultuur. De Nestor-prijs werd recentelijk in het leven geroepen door de stichters-redacteuren van het kleine, maar gereputeerde literaire tijdschrift Heibel dat sinds een tweetal jaar aan zijn tweede jeugd toe is. Mede omdat de Cultuurraad Herentals en de stad zelf hun schouders hebben gezet onder het initiatief, werd de installatie van deze nieuwe prijs in cultureel Vlaanderen financieel en organisatorisch een haalbare kaart. De onderliggende gedachte is dat de ‘Nestor’ een bijkomende glans kan verlenen aan de culturele uitstraling van Herentals en de Kempen. Het is de bedoeling dat de Nestor-prijs voortaan jaarlijks wordt toegekend aan een Vlaamse of een Vlaming uit de culturele wereld, wat overigens breed mag worden geïnterpreteerd, want naast schrijvers, schilders, beeldhouwers en zangers komen ook functionarissen, politici en nog anderen in aanmerking. Hoofdzaak is dat de gelauwerde kan bogen op een waardevolle staat van dienst, wat alleszins het geval is voor de bekroonde heren Veulemans, Vos en Cools.
Dat dit culturele initiatief aanslaat, werd meteen bewezen door het aantal aanwezigen in de volgelopen Lakenhalle. Het verloop van de academische zitting werd soepel en vlot gedirigeerd door Paul Snoeys, voorzitter van de Cultuurraad Herentals. Mevrouw Ingrid Ryken, schepen van cultuur, leidde in naam van het Herentalse stadsbestuur de plechtigheid in. Ze maakte van de gelegenheid gebruik om het beleid van de Dienst Cultuur van de stad te ontvouwen waarbij zij niet zonder trots en hoop de komende opening van het cultuurcentrum ’t Schaliken aankondigde als een scharniermoment in de sociaal-culturele geschiedenis van haar stad. Nadruk zal liggen op tentoonstellingen, muziek en … literatuur. Zodoende, zo lichtte zij toe, begroette zij de creatie van de prijs gaarne en enthousiast als nieuw en waardevol element in het te voeren beleid. Vervolgens kwam de immer gedreven Frans Depeuter aan het woord. Hij schetste in rake stijl en woorden de geschiedenis van het inmiddels herboren strijdvaardige tijdschrift Heibel waarover hij samen met Robin Hannelore (Gust Obbels) het toegewijde, dynamische vaderschap uitoefent. Depeuter beleed andermaal met gloed hun beider credo dat ook aan de basis ligt van de Nestor-prijs. Heibel is en blijft een a-politiek, ongebonden en een deugddoend, in vrijheidsprekend satirisch blad dat open en onderhuids durft in te beuken op de oppervlakkigheid en de zelfgenoegzaamheid in het Vlaanderen van de huidige culturele BV’s. Vanuit dezelfde waakzaamheid voor authenticiteit en kwaliteit van vorm en inhoud hebben de beide redacteuren altijd geventileerd dat de vele Vlaamse -en veelal oudere kunstenaars- die van zelfpromotie en podiumperformance nooit hun ding hebben gemaakt, veel veronachtzamend onrecht wordt aangedaan. De Nestor-prijs wil hierop een correctie zijn en de onbillijke stilte doorbreken over hen die niet tot de gevestigde, flitsende orde van taboe-doorbrekende kunstbroeders en –zusters behoren. Zij die zich afkeren van het dwaze adagio en de vederlichte betrachting ‘to be at the right moment, with the right persons in the right place’, zijn wellicht oud, maar zeer zeker nog niet ‘out’, aldus een volkomen op dreef zijnde Depeuter. De Nestor is bijaldien een ingreep die de sfeer van onderwaardering voor vele waardevolle, creatieve Vlamingen met achtingsvolle allure te lijf gaat.
Na dit bevlogen betoog had de zaal even wat tijd nodig om op adem te komen, maar dat kwam perfect en mooi in orde door de aangrijpende voordrachten van Assunta Geens die naast enkele intimistische gedichten van Jan Veulemans ook een fragment las uit De zonen van Pepe Gimenez, de allereerste en meest bekende novelle van Herman Vos. Waarna het tijd was voor de laudatio die werd gehouden door Cas Goossens, voormalig administrateur-directeur-generaal van de VRT. Goossens die vanuit zijn Kempense wortels de zin om te vertellen niet onder stoelen of banken kan steken, tekende kort maar gevat en met de hem eigen milde humor de tendensen die zich in de laatste decennia ontwikkelden op de mediamarkt. Waar eertijds het begrip volksverheffing gold als ideaal, is dit thans te mijden en geridiculiseerde begrip omgeturnd tot geconfirmeerd marktdenken dat is uitgemond in hersenloos volksamusement en op sensatie georiënteerd beeldmateriaal. De grote motor van dit alles is geldgewin. Het corrumpeert de gehele samenleving gaande van de sport naar de bedrijfswereld en de media tot en met het boekenwezen. Goossens betoogde te geloven in de weldaden van de vrije markteconomie, ook voor cultuurproducten, maar betreurde de heersende blindheid voor de excessen en de gebreken van het eenzijdige, op winstgerichte marktdenken dat alles in zijn moordende wurggreep heeft. Daarmee zat hij op dezelfde gedachtenlijn als Frans Depeuter en hij loofde uitdrukkelijk de drie laureaten die in hun oeuvre nooit hebben toegegeven aan de verlokking van geld en goedkoop succes, maar elk op hun eigen manier, onverstoorbaar zijn blijven doorwerken aan wat zij juist en waardevol achtten. Hij noemde de Nestor en de allereerste toekenning ervan aan deze drie dan ook volkomen terecht, een oververdiende rectificatie van een kromgetrokken, scheefgegroeide mentaliteit in onze Vlaamse letteren en op onze Vlaamse mediamarkt.
Van de drie laureaten is Miel Cools allicht de meest bekende. Gezondheidsproblemen en het gebrek aan oefening ten spijt, bleek hij niets van zijn podiumvastheid en –vaardigheid te hebben verloren. In een eerste chanson ging hij op zoek naar zichzelf en naar zijn drive als troubadour. Daarna bezong hij de zachte waarden die verscholen zitten in de bank onder de linde van zijn oom en maakte vervolgens de Grote Baas boven de wolken duidelijk hoe heerlijk het edele vocht dat wijn heet, wel is en solliciteerde meteen naar de post van Keldermeester van Daarboven. Of hoe Cools met een knipoog spreekt/zingt over de dood. Hij besloot met zijn evergreen Houden van, waar ook de Lakenhalle zeer duidelijk veel van hield, te zien en te horen aan de bijval die dit slotnummer kreeg van het publiek. De eigenlijke uitreiking had dan plaats in een vriendelijk academisch geroezemoes met bloemen erbovenop. De zichtbaar gelukkige laureaten kregen een oorkonde, gekalligrafeerd door Wieza Everix-Peeters en een originele ets van etser-schilder-beeldhouwer Achilles Cools. Hen wacht nog een keramisch beeldje dat als aandenken zal worden gecreëerd door keramiste Reinhilde Van Grieken. De stad Herentals bood ten slotte de aanwezigen een receptie aan. Toen de eerste genodigden omstreeks 18 uur de zaal verlieten, baadde het middeleeuwse gebouw ondanks de herfstachtigheid van deze augustusmaand toch in een mild zonnelicht. Beter gezegd, in een wijs zonnelicht als wilden de weergoden hun almachtige instemming betuigen met wat zich zojuist in de Herentalse Lakenhalle had voltrokken.
21/08/07 - HASSELT: Het Grote Verlangen - Frank Westerman, Leo Pleysier en Anna Luyten - 20u - 7/8/10€ - de tuin van de Minderbroeders, via poort Isabellastraat 21 - info.
------------------------------
t.e.m. 31/08/07 - BEAUVOORDE: individuele poëziewandeling met 'dinggedichten' van Geert van Istendael - folder is te verkrijgen aan de balie van het kasteel, in de dorpswinkel ‘bij Paula’ en in ’t Scheurvliet en bij de Toeristische Dienst in Veurne.
t.e.m. 09/09/07- WATOU: Poëziezomer - Een lek in het zwijgen: noise Watou - 14u00 tot 19u00 op zondag vanaf 11u00 - 9/7/5€ - info.
t.e.m. 31/08/07 - BEAUVOORDE: individuele poëziewandeling met 'dinggedichten' van Geert van Istendael - folder is te verkrijgen aan de balie van het kasteel, in de dorpswinkel ‘bij Paula’ en in ’t Scheurvliet en bij de Toeristische Dienst in Veurne.
t.e.m. 09/09/07- WATOU: Poëziezomer - Een lek in het zwijgen: noise Watou - 14u00 tot 19u00 op zondag vanaf 11u00 - 9/7/5€ - info.
18/08/07 - IZENBERGE: Boekendorp in Bachten de Kupe - 10u tot 18u - 4€ - Openluchtmuseum '"Bachten de Kupe"', St.Mildredaplein 1B - info.
------------------------------
t.e.m. 31/08/07 - BEAUVOORDE: individuele poëziewandeling met 'dinggedichten' van Geert van Istendael - folder is te verkrijgen aan de balie van het kasteel, in de dorpswinkel ‘bij Paula’ en in ’t Scheurvliet en bij de Toeristische Dienst in Veurne.
t.e.m. 09/09/07- WATOU: Poëziezomer - Een lek in het zwijgen: noise Watou - 14u00 tot 19u00 op zondag vanaf 11u00 - 9/7/5€ - info.
Telstar rond de aarde. CBS, NBC, ABC, zwart-wit versie van de gekleurde magie. In een storm van storingen. Eerste man op de maan. Waar de wind uit alle richtingen waait. Naakte boom. En wat voor een, die eerste man.
Vleermuis aan de donkere zijde van je hart. Voor het eerst ben je een sterveling wiens woorden willen nazinderen tot net voorbij het woord Einde. Adam bij de levensboom, met Amerikaanse vlag. Net een paradijselijk monster
uit Aliens. Je schoolvriendjes wisselen prentjes uit van Batman, terwijl Nixon Neil Armstrong opbelt. En jij ontdekt de wereld die een peptoontje krijgt. Whaaaahw.
De wereld sterft in gouden pyama’s, maar jij begluurt een moeras in de zomer. Mare Tranquillitatis met rietkragen en dotterbloemen en bevers en een knoestige wilg erbij. Vladimir en Estragon houden je blik op oneindig,
tot ergens voorbij de dood, je eigen dood, de dood van het heelal, de dood van God.
Met de rubriek 'PARLAN.DOC' wil Parlando! één Vlaamse dichter(es) een maand lang speciale aandacht schenken. Elke week wordt minstens één bijdrage van hem/haar verwacht. Het PARLAN.DOC-archief is hiernaast na te gaan. Marleen de Crée-Roex gaf het estafette-stokje door aan Bart Stouten. Dit is zijn derde bijdrage.
17/08/07 - IZENBERGE: Boekendorp in Bachten de Kupe - 10u tot 18u - 4€ - Openluchtmuseum '"Bachten de Kupe"', St.Mildredaplein 1B - info.
------------------------------
t.e.m. 31/08/07 - BEAUVOORDE: individuele poëziewandeling met 'dinggedichten' van Geert van Istendael - folder is te verkrijgen aan de balie van het kasteel, in de dorpswinkel ‘bij Paula’ en in ’t Scheurvliet en bij de Toeristische Dienst in Veurne.
t.e.m. 09/09/07- WATOU: Poëziezomer - Een lek in het zwijgen: noise Watou - 14u00 tot 19u00 op zondag vanaf 11u00 - 9/7/5€ - info.
Verslag: Het Grote Verlangen: Kryptos Kwartet + Toon Tellegen
Het Grote Verlangen: Kryptos Kwartet & Toon Tellegen Zondag 12 augustus 2007 Museum Emile Van Doren – Genk
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Soms heeft een mens geluk. Geluk zit in een klein gaatje. Of in goed weer. Die zondag – we noteren 12 augustus 2007 – togen we naar de tuin van de villa waar het Emile Van Doren Museum is gevestigd. Van Doren was een Brussels landschapsschilder die in het begin van de 20ste eeuw in het idyllische Genk kwam wonen en zijn woning is een ideaal decor om concertjes en lezingen te organiseren. Zo ook die zonnige zondag dus. Geluk, ik zei het reeds…
Toon Tellegen mocht na het optreden van het Kryptos Ensemble (zwaar op de hand met werken van Sibelius) en na de teabreak – aangenaam verpozen tussen het groen en collega-muziek- en poëzieliefhebbers – het hoge woord voeren. Hoog letterlijk, want hij plaatste zich op een podium en begon voor te lezen uit zijn laatste dichtbundel Raafvogels. Zelf ben ik een verwoed liefhebber van Tellegens poëzie en kinderverhalen. Er ligt een appel op een schaal, een gedicht dat ik meermaals heb voorgedragen, om maar een voorbeeld te noemen. De verwachtingen waren dan ook hooggespannen. Een vijftigtal toehoorders zat benieuwd af te wachten.
Toon Tellegen begint uit eigen werk te declameren. Maar, ofschoon ik van zijn monotone voorleesstem hou – zeker wanneer hij over de eekhoorn en andere dieren leest – van declameren was niet echt sprake. De bundel Raafvogels (woord willekeurig geplukt uit het woordenboek, zo beweert hij als inleiding) leent zich ook moeilijk tot ‘voordragen’ in de klassieke betekenis van het woord. Elk gedicht dat begint met ‘Mijn vader’ verdient een ingetogen spreektoon, de aangehouden monotonie onderstreept de droefheid en het vreemde karakter van de gedichten. Weemoed sijpelt door de opeenvolgende verzen. Ik weet niet of weemoed het juiste woord is, het heeft meer iets raadselachtigs in zich. Het blijft me overigens een raadsel waarom de dichter per se zijn hele bundel wilde voordragen: in de beperking toont zich de meester, een weloverwogen selectie had als smaakmaker meer effect gehad op de toehoorders van wie sommigen na een kwartier ongeduldig op hun stoel begonnen te schuifelen (echte poëzieliefhebbers houden zich in). Zelf ben ik een poëziefanaat, maar ik vrees dat met dergelijke langgerekte voorleesnamiddagen de smaak voor poëzie bij sommigen definitief de grond wordt in geboord.
Nochtans is de bundel op zich een parel van wat poëzie kan zijn. Vader in al zijn aspecten, een herkenbaar thema maar de voorstelling van vader is beklijvend door de veelheid aan gevoelens en gedachten. Een vader die zijn gezin meeneemt in zijn onmacht, zijn zinloosheid, het vergissen in het leven maar die door de ogen van zijn (moe getergd?) gezin wordt beschreven ‘Mijn vader’ is dus niet de ikfiguur, maar de beschreven vader die zijn vrouw en kinderen dreigt mee te nemen naar de afgrond van het bestaan. Een wrange nasmaak blijft niet alleen op de tong van de dichter achter, ook de willekeurige toehoorder (of bij voorkeur lezer) kan niet ontsnappen aan de rinse ondertoon van Tellegens Raafvogels. Een bundel die je wel meermaals ter hand kan nemen (en dat is nu juist het wezenskenmerk van echte poëzie) en die je niet loslaat. Neem daarbij dat de originele beelden en het taalgebruik typisch Tellegen zijn, en je bent verzekerd van een wijnbekertje poëzie dat liefst met mate gedronken wordt. Laat me even Tellegen aan het schrijfwoord laten:
Mijn vader liep ten einde, trad buiten de oevers van zijn wil
mijn moeder liet hem kabbelen, klotsen en mijn broers voeren op hem, deinden op de lange golven van zijn verval, visten naar de geheimen, die hij niet meer bezat, lieten hem denken, lieten hem niet meer onder woorden kunnen brengen
Al met al ben ik blij de voorleessessie van Tellegen meegemaakt te hebben. De organisatoren van deze zonnige namiddag (geluk als gaatje tussen de koppige wolken, herinner je?) – zijnde de Bibliotheek van Genk i.s.m. het Cultuurcentrum en de dienst Cultuur – hebben met het Kryptos Ensemble en Tellegen de aanwezigen alleszins doen beseffen dat aandachtig luisteren (zij het naar muziek, zij het naar geladen woorden) niet vrijblijvend hoeft te zijn. Vreemd eigenlijk, maar de hele namiddag heb ik geen enkele eekhoorn in de parktuin opgemerkt. Eekhoorn, toch één van de hoofdrolspelers uit Misschien wisten zij alles, was je ook overdonderd door jouw schepper? Ik heb je nochtans gemist…
Eén van de schaarse mooie zondagen van deze zomer. De tuin van het kleine museum van de landschapsschilder Emile Van Doren is een oase in de stad, een klein pastoraal landschap op zich. Mensen komen van alle kanten de tuin in, krijgen een fruitig welkomsthapje en gaan zitten. Op het podium zit het Kryptos Kwartet, klaar voor een uurtje melancholische muziek uit het hoge noorden van Jean Sibelius. De muziek waaiert door de tuin, de bomen ruisen mee. Het publiek zit ontspannen te genieten.
In de pauze wordt er thee geserveerd. Met zelfgebakken amuses-gueule. De tuin van het museum ligt even in Zuid-Engeland.
Ondertussen zoekt Toon Tellegen zijn plaats op het kleine, geïmproviseerde podium. Eén van de grote Nederlandse schrijvers in een Genkse tuin. De zomer op zijn best. Hij leest voor uit Raafvogels, zijn recentste dichtbundel.
De muziek was de perfecte inleiding tot een literaire performance van een monument van de Nederlandse literatuur. Zonder franjes, recht naar het hart. Het applaus is warm, het talrijk opgekomen publiek dankbaar voor zoveel moois. De zomer, Sibelius en Tellegen.
Vrijdag wordt Vitalski 'vi*TALK*ski'. In een marathon-interview van 20 uur zullen 40 zelfstandige denkers ontelbare vragen op hem loslaten. Parlando vroeg Vitalski naar de vragen die hij zeker niet wil voorgeschoteld krijgen. Hier zijn zijn de verboden vragen:
DE VERBODEN VRAGEN
wat trekt je aan tot roem? wanneer ben je beginnen schilderen? was je te jong voor de glorietijd van tc-matic? vanwaar je flirten met roddelmagazines? heb je al wel eens losse gedichten verkocht, echt per stuc? is je moeder de drijvende kracht achter de meeste van je beslissingen? wordt het je vaak verboden om op bepaalde feestjes binnen te komen? al eens aan kinderen gedacht? heb je soms conflicten met je vader? heb je joyce van nimmen nu echt aangerand? waarom noemen ze je nachtburgemeester? heb je ergens spijt van? ben je een goed zakenman? kan je goed baas spelen? welke zijn de artiesten die je zelf hebt ontdekt? ben je biseksueel? naar het schijnt leviteer je soms? wat betekent de titel van je romancyclus 'de geur van nat haar" precies? in wat voor stemming ben je op het moment? ben je verbitterd?
Wie de antwoorden wil horen op interessantere vragen is vrijdag 17 augustus welkom in het Internationaal Pershuis Vlaanderen op de Grote Markt 40 van Antwerpen. Dit tussen 8u en 4u!
Verslag: Poëchi in de Kruidtuin - 12 augustus 2007
Poëchi Leuven Kruidtuin 12 augustus
Na jaren dichters beluisteren en achteraf teleurgesteld naar huis komen, dacht ik er aan nooit meer in de auto te stappen voor een of ander poëziefestival. Blijkbaar legde ik de lat te hoog, konden zij er ook niets aan doen dat ze beter schreven dan ze voorlazen. Toch was er altijd iemand die me uit het vast besloten isolement meetrok naar een of ander oord waar ik iets zou horen dat goddelijk was.
De volmaakte voordracht werd mij en enkele bevoorrechten onverwacht aangeboden door Leen Vermeiren, voordrachtkunstenares. In de intimiteit van haar zolder hebben we een redelijke reeks bekende dichters gehoord. Ineens had het geen belang meer hoe ze lazen. Ze zaten bijna op onze schoot. Daar zaten ze op hun plaats. Daar zitten ze toch ook als we ze lezen.
Helaas, Leens plankenvloer werd te zwak bevonden voor zoveel dichterlijke overmacht. We moesten zwichten voor de werkelijkheid. De hemel met ons er in kon op aarde vallen De avonden werden afgeschaft.
Ik heb wel bij elke volgende voordracht van der dichters uitverkoren verzen, genoten; me weer herinnerend hoe we de trappen beklommen en beseffend hoe dichters dat blijven doen; al lezen ze op het gelijkvloers, in een tempel waarin de planten hun geschiedenis hebben geschreven, zoals in de Kruidtuin in Leuven, een zondagnamiddag in augustus. De zolder van de dichters is overal waar lezers en luisteraars zijn.
Kon ik beter doen dan iemand mee te brengen, die ik al zolang ken en diegenen weer te zien die ik van de eerste keer, drie of twee jaar geleden al, bewonderde. Het zou een kruidige middag worden. De reis naar Leuven zou de moeite zijn.
Ze zaten inderdaad op mijn schoot; ze hebben het natuurlijk niet geweten , maar ik wel en dat is voor mij genoeg. Norbert De Beule was humor, Herlinda Vekemans breekbaar, Alain Delmotte woordenschat en kennis, Sylvie Marie jong en wijs, Pom vormvast Pom. Volgens Frans Vlinderman was het vrije podium een verplicht sonnet, volgens David Troch een moment vertraging en volgens Maria Charis niets dan eerlijkheid. De muziek was een verfrissend bad.
Ik kon niet afsluiten met een glas wijn ter ere van organisator Stanislaus omdat ik nog te ver moest rijden; maar dat lukt ons wel eens, ergens anders. Dankbaar ben ik op de weg naar huis, twee keer een afslag vergeten, wat achteraf nog de beste keuze bleek Ik ben met een zolder in mijn hoofd en door twee tunnels veilig thuis geraakt. Mijn auto was tevreden. Hij wacht in de garage op een volgende keer
16/08/07 - IZENBERGE: Boekendorp in Bachten de Kupe - 10u tot 18u - 4€ - Openluchtmuseum '"Bachten de Kupe"', St.Mildredaplein 1B - info.
------------------------------
t.e.m. 31/08/07 - BEAUVOORDE: individuele poëziewandeling met 'dinggedichten' van Geert van Istendael - folder is te verkrijgen aan de balie van het kasteel, in de dorpswinkel ‘bij Paula’ en in ’t Scheurvliet en bij de Toeristische Dienst in Veurne.
t.e.m. 09/09/07- WATOU: Poëziezomer - Een lek in het zwijgen: noise Watou - 14u00 tot 19u00 op zondag vanaf 11u00 - 9/7/5€ - info.
15/08/07 - IZENBERGE: Boekendorp in Bachten de Kupe - 10u tot 18u - 4€ - Openluchtmuseum '"Bachten de Kupe"', St.Mildredaplein 1B - info.
------------------------------
t.e.m. 31/08/07 - BEAUVOORDE: individuele poëziewandeling met 'dinggedichten' van Geert van Istendael - folder is te verkrijgen aan de balie van het kasteel, in de dorpswinkel ‘bij Paula’ en in ’t Scheurvliet en bij de Toeristische Dienst in Veurne.
t.e.m. 09/09/07- WATOU: Poëziezomer - Een lek in het zwijgen: noise Watou - 14u00 tot 19u00 op zondag vanaf 11u00 - 9/7/5€ - info.
De eerste échte vuurdoop op een podium kreeg ik op Prins zijn verjaardagsfeestje. Toen hij twee jaar geleden op 28 juni 28 werd, organiseerde hij in de Krankhoeve in Bonheiden een klein poëtisch verjaardagsfeestje met de logische naam: ’28 op 28’. Bevriende dichters zoals Pom Wolff, Arnoud Righter, Rita Van Hauwermeiren, Riet De Bakker en Katrijn Jonckheere mochten er het podium bestijgen. Elk hadden ze wat liefs voor David in petto.
Ikzelf had voor David mijn eerste prille liefdesgedichtjes voor hem –we waren toen ongeveer drie maand samen- in een bundeltje bij elkaar gekopieerd en besloot de dag zelf om er als verrassing drie uit voor te lezen. Daar zou David van opkijken.
Met trillende benen begon ik aan mijn voordracht, vijf minuten later was ik er al vanaf. Hoe het gegaan was, herinner ik me niet zo goed meer, maar ik weet wel dat ik het zelf als een éénmalige handeling beschouwde. Tot Katrijn Jonckheere en anderen zich bij hun vertrek lieten ontvallen dat ik dat helemaal niet slecht gedaan had. Meer nog, dat het ongelofelijk was dat dit mijn eerste keer op het podium was geweest.
Later, op 23 oktober datzelfde jaar 2005, schreef ik me in voor ’n poetry slam, de voorronde van P2 in Rekkem. David had ook al meegedaan en de niet zo onbekenden die de wedstrijd organiseerden, waren wanhopig op zoek naar kandidaten. Ik had me tijdens David zijn deelname dan ook stomweg laten ontvallen dat ik me misschien ging inschrijven.
Die avond was ik enorm zenuwachtig. Ik bibberde in de auto en smeekte Prins rechtsomkeer te maken. Prins gaf echter niet toe aan mijn opwelling. We begonnen met negen deelnemers: Peter Kluppels, Frank Asaert, Katrijn Jonckheere, Benjamin Ball, ikzelf en nog vier chirogezinde thuisspelers van wie ik de namen nooit geweten heb (ene Snoavel en ene Bert, die wel nog). Zonder veel moeite raakte de jury (bestaande uit een plaatselijke vertegenwoordigster van 't Kot en verder Alain Delmotte, Patrick Rozé en Olaf Risee als voorzitter) ervan overtuigd dat drie van de chiromannen en Frank Asaert eraf mochten vallen voor de tweede ronde. Die ronde was wel spannend. Behalve de plaatselijke dichter Bert, die geen tweede ronde had voorbereid, haalden de andere vier, waaronder ook ik dus, het beste uit de kast. Mijn tegenstanders stelde ik later op mijn weblog zo voor: ‘Katrijn met haar spontane glimlach, haar regelrechte poëzie en haar professionele performance, Peter met zijn ritme en zijn stoere (maar soms ook minder poëtische) spielerei, Benjamin met zijn niet te versmaden gelaatstrekken (kijk maar eens naar het filmpje van Poëzie2005), en ik, ja, ik, met mijn ontegensprekelijke gedrevenheid misschien om nu eindelijk eens datgene wat in mijn Word-documenten staat, door de micro te jagen voor publiek. (Het zou van mij een kutwijf met ballen maken, aldus de oneliner van Risee)’ Min of meer fantastisch was het toen de jury ervoor koos om de twee vrouwen in de wedstrijd naar de finale door te laten, Katrijn en ik. Prins sprong een gat in de lucht. Ik vond het vooral een eer om het bij mijn eerste slam al meteen tegen Katrijn te mogen opnemen. De jury echter werd blijkbaar niet veel wijzer door die finaleronde (ze vonden ons even goed!) maar koos dan uiteindelijk toch voor Katrijn, omdat zij in haar performance nog een tikkeltje beter mocht zijn dan mij. De publieksnominatie ging naar Chiroboy Snoavel. Ik eindigde ook daar tweede. Eigenlijk had stoere Snoavel het optreden niet zo héél serieus genomen maar hij beloofde er voor de finale wel werk van te maken.
Later versloeg Katrijn in de finale van P2 ook mijn liefste Prins. Wat een waardige tegenstander was dat dus geweest! In latere slams heb ik het nooit meer zo spannend meegemaakt. Ik heb er ook aan niet zoveel meer deelgenomen. Vandaag treed ik liever nu en dan eens op op podia waar geen competitie rond hangt. Het houdt mijn adrenaline levendig, want podiumangst, dat zal ik wel nooit helemaal van me afschudden.
VUURDOOP verzamelt getuigenissen van dichters over hun eerste podiumervaring.
14/08/07 - HASSELT: Het Grote Verlangen - Al Galidi & Kader Abdolah - 20u - 7/8/10€ - de tuin van Z33 (begijnhof) , Zuivelmarkt 33 - info.
1/08/07 - IZENBERGE: Boekendorp in Bachten de Kupe - 10u tot 18u - 4€ - Openluchtmuseum '"Bachten de Kupe"', St.Mildredaplein 1B - info.
------------------------------
t.e.m. 31/08/07 - BEAUVOORDE: individuele poëziewandeling met 'dinggedichten' van Geert van Istendael - folder is te verkrijgen aan de balie van het kasteel, in de dorpswinkel ‘bij Paula’ en in ’t Scheurvliet en bij de Toeristische Dienst in Veurne.
t.e.m. 09/09/07- WATOU: Poëziezomer - Een lek in het zwijgen: noise Watou - 14u00 tot 19u00 op zondag vanaf 11u00 - 9/7/5€ - info.
13/08/07 - IZENBERGE: Boekendorp in Bachten de Kupe - 10u tot 18u - 4€ - Openluchtmuseum '"Bachten de Kupe"', St.Mildredaplein 1B - info.
------------------------------
t.e.m. 31/08/07 - BEAUVOORDE: individuele poëziewandeling met 'dinggedichten' van Geert van Istendael - folder is te verkrijgen aan de balie van het kasteel, in de dorpswinkel ‘bij Paula’ en in ’t Scheurvliet en bij de Toeristische Dienst in Veurne.
t.e.m. 09/09/07- WATOU: Poëziezomer - Een lek in het zwijgen: noise Watou - 14u00 tot 19u00 op zondag vanaf 11u00 - 9/7/5€ - info.
t.e.m. 31/08/07 - BEAUVOORDE: individuele poëziewandeling met 'dinggedichten' van Geert van Istendael - folder is te verkrijgen aan de balie van het kasteel, in de dorpswinkel ‘bij Paula’ en in ’t Scheurvliet en bij de Toeristische Dienst in Veurne.
t.e.m. 09/09/07- WATOU: Poëziezomer - Een lek in het zwijgen: noise Watou - 14u00 tot 19u00 op zondag vanaf 11u00 - 9/7/5€ - info.
Goed onthouden -- zei hij -- dat mensen je af en toe in herinnering moeten brengen waarom er bewijzen te over zijn voor de theorie van Darwin over ontstaan en groei en bloei van alle leven en waarom mensen zijn zoals ze zijn -- hij en ik inbegrepen -- al liggen we er zelden wakker van. En dat de vraag niet zozeer was of nieuwe soorten ontstaan -- dat doen ze zeker, en hij keek me aan -- en evenmin of Darwins favoriete proces van natuurlijke selectie ooit van invloed is op onze gang van zaken -- dat moet beslist het geval zijn -- maar wel -- het krijt werd neergelegd -- of we daarmee een motor hebben gevonden voor de extreme complexiteit van alle leven rondom ons --
we waren helemaal alleen.
Die laatste propositie -- nu fluisterend -- wordt gretig geloofd en verkondigd in de scholen van onze belastingbetalers, niet zozeer omdat ze plausibel klinkt -- ik knikte al gedwee -- maar omdat ze geschraagd wordt door het materialisme van een elite.
Ik schrok. Hij sprak zo verleidelijk teder in mijn oren dat ik opeens de behoefte voelde om mijn eigen outback te maken
in een gedicht.
Waarna hij zich omdraaide om zedig te kuchen. Weg van mij.
Met de rubriek 'PARLAN.DOC' wil Parlando! één Vlaamse dichter(es) een maand lang speciale aandacht schenken. Elke week wordt minstens één bijdrage van hem/haar verwacht. Het PARLAN.DOC-archief is hiernaast na te gaan. Marleen de Crée-Roex gaf het estafette-stokje door aan Bart Stouten. Dit is zijn tweede bijdrage.
t.e.m. 31/08/07 - BEAUVOORDE: individuele poëziewandeling met 'dinggedichten' van Geert van Istendael - folder is te verkrijgen aan de balie van het kasteel, in de dorpswinkel ‘bij Paula’ en in ’t Scheurvliet en bij de Toeristische Dienst in Veurne.
t.e.m. 09/09/07- WATOU: Poëziezomer - Een lek in het zwijgen: noise Watou - 14u00 tot 19u00 op zondag vanaf 11u00 - 9/7/5€ - info.
Wie: Arne Schoenvuur Wanneer: een avond in de winter van 2000 Waar: in een teen van de Gentse boekentoren
Wat:
Of je het een memorabele avond kunt noemen? Bezwaarlijk. De sfeer was ongeveer even onbehaaglijk als voorafgaande zinsconstructie. Beetje lelijk, en toch, intrigerend. Je podiumdebuut maken als dichter, het moet haast in omstandigheden gebeuren waarvan je niet in de verste verten beseft dat ze van belang zijn. Je hoopt ergens dat dit wel het geval is, maar die hoop spreek je niet uit. Al lijkt het me onwaarschijnlijk dat ik dat toen heb kunnen verbergen. Het was een avond in de winter van 2000. Mohammed Ata en co waren toen aan het brainstormen over hun slam terwijl ik nog snel mijn caramellenverzen doornam die ik enkele uren voordien had afgeprint en had samengeniet tot een twintigtal bundeltjes. "Herfst" prijkte er op de kaft. Ik zou bijgod niet meer weten waarom. Melancholie? Grootheidswaanzin? Icarusneigingen van een gekortwiekte haan? Ergens in een teen van de Gentse boekentoren, een achterafzaaltje waar vooral kunstgeschiedenis werd gegeven, had het dichterlijke kruim van de Germaanse verzamelen geblazen voor een poëtische sceance die het ter ziele gaan van iconen Tom Lanoye en Herman Brusselmans moest doen vergeten. Hoogtepunt van de avond moest een interview worden van Mieke Musschoot (hoofd van de vakgroep Nederlandse Letterkunde, door Lanoye omschreven als een vrouw die van bij haar geboorte de middelbare leeftijd had) met Ivo van Strijtem. Van Strijtem had net een nieuwe bundel uit: "Rode Sjaal". Toepasselijk voor de tijd van het jaar, maar qua dramatiek toch een beetje over de top. Alsof je Steven Spielbergs truuk uit Schindlers Lists met het rode jurkje probleemloos kunt transponeren naar een bundel Vlaamse poëzie van een man met aanstormende midlifecrisis. Het hoogtepunt werd uiteraard geen hoogtepunt, wat had u gedacht. Het interview was nog vermoeiender dan de besognes van de dichter zelf die overigens een aardige poging had gedaan om enige levendigheid door zijn verzen te jagen, maar de overtuiging miste om dat dan weer op zijn publiek over te brengen. Wat voorafgegaan was, had nochtans een voorteken kunnen zijn. Zowat iedere dichter, mezelf incluis, ontpopte zich tijdens zijn of haar tien minuten van wereldfaam tot een omphalos eerste klas. Alleen spijtig dat iedereen vooral naar de eigen navel staarde die avond zodat niemand kon zien wat voor een belangwekkend verhaal je daar aan het afsteken was. Omphalos is overigens navel in het Grieks. Geen paniek, Google brengt raad. Waren van de partij: wat later Ontroerend Goed zou worden én Vercruysse en doemlicht van het Venijnig Gebroed. Grote grutjes, hoor ik u denken. Jawel, grote grutjes. En daar stond ik dan tussen, met rijmpjes over mezelf, over de ochtendkrant, en over mezelf, kwestie van te variëren. Ik dacht, ik ga eens grappig doen. Ik dacht, ik ga eens geen hoogmis spelen. Helaas, de aanblik op de zaal deed verdacht veel denken aan wat een priester dezer dagen moet aanschouwen tijdens een doordeweekse mis: een sterk uitgedund legertje fanatiekelingen, hier en daar een oprecht geïnteresseerde én wat antropologisch gestoorde exemplaren, je weet wel, zo van die mensen die alles interessant vinden omdat het hen iets bijbrengt over de mensheid. God, sta me bij. Je zou haast denken dat ik me superieur begon te voelen op dat podium. Niet dus. En als ik het al enigszins dreigde te denken (wat het geval was), dan nog heeft de tijd mijn ongelijk bewezen. Het Venijnig Gebroed heeft dapper voort gebroed en allesbehalve windeieren gelegd en Ontroerend Goed is ondertussen Roerend Beter geworden. Een mens zou er stil van worden bij de aanblik van zo veel ondernemerstalent. (ik zwijg over mezelf, ziet u) Achteraf heb ik nog een bundeltje weten te verpatsen aan albrecht b. doemlicht die, dandyesk en arrogant als hij toen was, gezworen had geen zelfgemaakte bundeltjes te kopen. Helaas. Onlangs heeft hij me tijdens een optreden in Damme toevertrouwd dat hij het nog steeds in zijn bezit heeft. Blijkbaar ben ik niet de enige die hoopt dat ik ooit nog beroemd zal worden.
PS: Gelijkenissen met bestaande personen berust op louter toeval.
VUURDOOP verzamelt getuigenissen van dichters over hun eerste podiumervaring.
09/08/07 - ANTWERPEN: De Muzeval met Pieter Hemerijck met na de pauze vrij poëzie-podium - 20u - gratis - literair-artistiek café Den Hopsack, Grote Pieter Potstraat 24 - info.
t.e.m. 31/08/07 - BEAUVOORDE: individuele poëziewandeling met 'dinggedichten' van Geert van Istendael - folder is te verkrijgen aan de balie van het kasteel, in de dorpswinkel ‘bij Paula’ en in ’t Scheurvliet en bij de Toeristische Dienst in Veurne.
t.e.m. 09/09/07- WATOU: Poëziezomer - Een lek in het zwijgen: noise Watou - 14u00 tot 19u00 op zondag vanaf 11u00 - 9/7/5€ - info.
* Voor de boekhappening Het Boek in zijn Hemd op 7 oktober 2007 in Buurtfoyer Elcker-ik te Antwerpen worden nog enkele dichters, muzikanten,... gezocht. Al wie zich geroepen voelt om deel te nemen, om van het platform gebruik te maken om voor te dragen, muziek te brengen, of zijn eigen stand te animeren, wordt verzocht hier contact op te nemen, voor alle verdere afspraken. Alle talen, klanken en kleuren zijn welkom!
* Op zondag 16 september is er Zuiderzinnen op het Lambermontplein. Wie daar wil voordragen, musiceren, een eigen promo-stand bemannen,... kan ook hier terecht.
Poëzie is alles, vermomd als weinig. De marge, natuurlijk, de stalbezem, het afzuigsysteem. Poëzie is die ene keer dat je je laat gaan, en het roer overgeeft aan een ziektekiem. Vers verval, benedenstroomse taal om van angst te gillen onderweg. Aankomen, klaarkomen, aangedaan en klaargestoomd. Dampend als een ongeval op asfalt in de hitte. Het niet meer weten, bijna-dood-ervaring en dan het licht van onbenoembare zaligheid. Poëzie is een mantra, galmend in je lijf dat al haar ego’s wist. Monniken in een klooster vol afleiding. Afdwalende gedachten die je vooral niet dempen wil. Poëzie is eindeloos onthouden, veel herschrijven omdat je onvoltooid bent in het diepste van jezelf. Geen romantisch geblaat is poëzie over een verdwaalde aboriginal in de outback, maar de vondst van een leeg bierflesje in het rode zand, met haar achter taal verholen slangen. De gevaarlijkste ter wereld. Poëzie is eerder Australië dan Europa, liever de woestijn dan de outback, een continent van verlatenheid waar iemand toch is komen wonen. Poëzie is de roep van dwaas avontuur. Een albatros die gered moet worden. Niet door hem te bezingen. Poëzie is art de vivre als een appellation contrôlée. Geen etiket is poëzie, geen partij, geen brief, maar een PS.
PS. Vergeet het beeld van de naaimachine, met vingerhoed voor het ontsporen. Haute couture is voor de catwalk en haar terreur van anorexia nervosa.
Met de rubriek 'PARLAN.DOC' wil Parlando! één Vlaamse dichter(es) een maand lang speciale aandacht schenken. Elke week wordt minstens één bijdrage van hem/haar verwacht. Het PARLAN.DOC-archief is hiernaast na te gaan. Marleen de Crée-Roex gaf het estafette-stokje door aan Bart Stouten. Dit is zijn eerste bijdrage.
t.e.m. 31/08/07 - BEAUVOORDE: individuele poëziewandeling met 'dinggedichten' van Geert van Istendael - folder is te verkrijgen aan de balie van het kasteel, in de dorpswinkel ‘bij Paula’ en in ’t Scheurvliet en bij de Toeristische Dienst in Veurne.
t.e.m. 09/09/07- WATOU: Poëziezomer - Een lek in het zwijgen: noise Watou - 14u00 tot 19u00 op zondag vanaf 11u00 - 9/7/5€ - info.
Bart Stouten is dichter en producer bij KLARA, waar hij met veel sukses dagelijks het spitsprogramma De Tuin van Eden presenteert (een poëtische mix van klassiek, jazz, wereld- en filmmuziek).
De dynamiek van radio als kunstmedium daagde hem o.a. bij het beluisteren van de heruitzending, op de langegolf, van de oorspronkelijke hoorspelen van Samuel Beckett n.a.v. diens 80e verjaardag in 1986. In 1990, toen hij bij Radio1 werd aangesteld als producent bij de dienst Hoorspelen van de VRT, heeft hij die Beckett-juweeltjes integraal vertaald en gerealiseerd in een Nederlandstalige versie, samen met regisseur Martine Ketelbuters. Later leidde hij ook andere hoorspelreeksen voor de Vlaamse radio met exclusief werk van o.a. Tom Stoppard, Harold Pinter en Peter Handke.
Voor Zegge en Schrijve, het literair magazine van Radio3, verzorgde Stouten poëtische sfeerbeelden met interview en discursieve introductie. Drie jaar lang presenteerde hij het dagelijkse Pak van Sjaalman waarin hij samen met Gudrun de Geyter inzoomde op aspecten van hedendaagse literatuur en filosofie.
Als dichter heeft hij zijn stijl langzaam laten rijpen in wat hij zijn ‘goudmijn van dertig gekartonneerde Griekse schriftjes’ noemt, literaire dagboekaantekeningen die hij dagelijks maakte (sedert het overlijden van zijn ouders en tweelingszus in een tragisch ongeval midden in zijn puberteit) zonder te weten welke definitieve vorm ze later zouden krijgen.
Na een aantal ‘obscure’ uitgaven waaraan hij ‘warme herinneringen’ bewaart, hoewel hij er zich nu niet langer in thuisvoelt, publiceerde hij tot hiertoe drie officiële bundels: Sapporo Blues(2002), De wijsheid van de Wind(2004) en Happy Christmas, Happy New York(2006). Een vierde bundel is in voorbereiding en ook een tekst waarin Stouten o.a. ingaat op zijn contacten met zen-monniken in Japan.
Stoutens poëzie is een zoektocht naar vrijheid, ver weg van de ‘makkelijke expressie’. Hij vertrouwt erop dat de woorden zélf naar hem toekomen, zegt hij, en daarom kan hij hen ook beminnen. Hoewel hij vanuit een streng disciplinegevoel schrijft, laat hij zich niet de ijzers aanbinden door voorschriften inzake vorm en genre. De rake toon is alles, voor Stouten. En daar blijft hij koortsachtig naar op zoek.
Marleen de Crée-Roex (Bree, 1941) studeerde kunstgeschiedenis aan de K.U. Leuven.
Ze publiceerde tot op heden 15 dichtbundels, die onder meer bekroond werden met de Maurice Gilliamsprijs, de August Beernaertprijs en de Prijs van de Vlaamse Poëziedagen.
Daarnaast is Marleen de Crée een veelzijdig plastisch kunstenaar.
De eenkoppige redactie heeft een punt gezet achter deze poëziewebsite. Misschien gaat Parlandoooooh! straks verder onder andere schouders. Misschien niet.
In elk geval: alles blijft gewoon hangen in cyberspace als één groot archief. Updates worden niet meer uitgevoerd.
Op een landkaart van België worden circa 100 honderd dichters verzameld. Ze vertegenwoordigen elk een stad of een dorp in ons land.
Ga dat zien! Ga ontdekken! Hier!
Vorig jaar deed Parlando! het met Dingen. Wat doen kunstenaars met Dingen van Dichters? Laat je hier verrassen!
Twee jaar terug lieten ruim 30 kunstenaars hun licht schijnen op Melopee van Paul van Ostaijen. Het resultaat is hier te bekijken.
In 2006 beloonde Parlando zijn lezers met een heuse stunt. Ruim 100 Vlaamse dichters vonden onderdak in 1 gedicht. Klik hier.
BRUGGE: Tussen de bomen van het Brugse Lappersfortbos groeien gedichten van Linda Van Mieghem, Willy Spillebeen, wijlen Melanie Vanbrugghe en wijlen Mark Braet,
Peter Theunynck, Hedwig Speliers, Paul Saccasyn, Marcus Cumberlege, Patricia Lasoen, Peter Verhelst en Paul Demets. Info.
DIEST:Erfgoedwandeling, "Diest, van Begijnhof tot Mosterdpot," historische stadswandeling met poëzie. Meer info: Dienst Toerisme.
EDEGEM:Negen gedichten rond steen. Meer info: hier.
ERPE-MERE: Zeven gedichten van André De Graeve zijn op metalen borden langs een permanente wandelroute in Mere te zien. Info.
GENT: De Gentse binnenstad vormt al een aantal jaar het kader van een permanente poëzieroute. Begeleide rondleidingen zijn mogelijk. Meer info:PoëzieCentrum.
GERAARDSBERGEN: Gedichten van Willie Verhegghe op de muur van Geraardsbergen. Info: hier.
GERAARDSBERGEN: Steegjesroute - 34 gedichten in een poëtisch netwerk van kleine steegjes - hier.
LO-RENINGE: Een combinatie van beeld en woord. Meer info: Lauka.
MOERBEKE-WAAS: In het geboortedorp van Anton van Wilderode is een literair wandelpad aangelegd. Het slingert zich acht kilometer lang door de mooie natuur van Moerbeke. Twaalf gedichten ondersteunen het landschap. Alle info vind je hier.
MOL: poëziewandelroute die loopt van het Cultureel Centrum Het Getouw tot aan de kerk. Het betreft 12 gedichten die elke drie maanden dooor het Mols Poëzieatelier worden vervangen. info: mail.
OOSTENDE: Sportpoëzieroute met twaalf gedichten waarin sport centraal staat in sportpark De Schorre. Meer info: hier.
OUDENBURG: De Oudenburgse poëzieroute is een lusvormige fietsroute van 13 km. Meer info: hier.
PUIVELDE: Dit poëziepad is 10,5km lang en loopt hoofdzakelijk langs landelijke wegen. Meer info: CC De Krakers.
STEKENE: wandel- en/of fietsparcours doorheen de dorpskern met op 15 locaties gedichten van poëten die een band hadden, of nog steeds hebben met het Waasland. Meer info: Het Stekense Poëziepad