PARLAN.DOC (23)

Poëzie is…

Poëzie is alles, vermomd als weinig.
De marge, natuurlijk, de stalbezem,
het afzuigsysteem. Poëzie is die ene keer
dat je je laat gaan, en het roer overgeeft
aan een ziektekiem. Vers verval,
benedenstroomse taal om van angst
te gillen onderweg. Aankomen, klaarkomen,
aangedaan en klaargestoomd. Dampend
als een ongeval op asfalt in de hitte.
Het niet meer weten, bijna-dood-ervaring
en dan het licht van onbenoembare
zaligheid. Poëzie is een mantra,
galmend in je lijf dat al haar ego’s wist.
Monniken in een klooster vol afleiding.
Afdwalende gedachten die je vooral niet
dempen wil. Poëzie is eindeloos onthouden,
veel herschrijven omdat je onvoltooid bent
in het diepste van jezelf.
            Geen romantisch geblaat is poëzie
over een verdwaalde aboriginal in de outback,
maar de vondst van een leeg bierflesje
in het rode zand, met haar achter taal verholen
slangen. De gevaarlijkste ter wereld.
Poëzie is eerder Australië dan Europa,
liever de woestijn dan de outback,
een continent van verlatenheid waar iemand
toch is komen wonen. Poëzie is de roep
van dwaas avontuur. Een albatros
die gered moet worden. Niet door hem te bezingen.
Poëzie is art de vivre als een appellation contrôlée.
Geen etiket is poëzie, geen partij, geen brief,
maar een PS.

PS. Vergeet het beeld van de naaimachine,
met vingerhoed voor het ontsporen.
Haute couture is voor de catwalk
en haar terreur van anorexia nervosa.

Bart Stouten
@

Met de rubriek 'PARLAN.DOC' wil Parlando! één Vlaamse dichter(es) een maand lang speciale aandacht schenken. Elke week wordt minstens één bijdrage van hem/haar verwacht. Het PARLAN.DOC-archief is hiernaast na te gaan. Marleen de Crée-Roex gaf het estafette-stokje door aan Bart Stouten. Dit is zijn eerste bijdrage.