dinsdag, september 02, 2008

PARLAN.DOC: Pat Donnez (overzicht)

Pat Donnez (1958) is dichter, schrijver en radiomaker. Hij werd bekend van en bekroond voor onder meer Bomans&Bomans, Titaantjes, Alaska en Bromberen.

Donnez debuteerde met de gedichtenbundel HET IS EEN MOOI LEVEN (ZOLANG JE NIET BESTAAT). Het werd net als HOTEMETOTEN, zijn eerste kinderbundel die eerder dit jaar verscheen, enthousiast onthaald. Hij correspondeerde tien jaar lang met de onlangs overleden uitgeefster Angèle Manteau; het monstre sacré van de Vlaamse letteren. Zijn brieven aan haar bundelde hij op verzoek van uitgeverij De Arbeiderspers in het aangrijpende boek LATEN WE DE WERELD VERGETEN dat 16 september wordt voorgesteld. Pat Donnez gaat in het najaar samen met Chris Lomme, Gerry De Mol en Lore De Jonckheere op toernee met een keuze uit zijn werk. Première woensdag 17 september in ’t Arsenaal in Mechelen. De volledige speellijst vindt u op www.nona.be.

Uit de pers:

‘Verrassende, verstaanbare gedichten over de liefde, maar ook over het schrijven van een opstel, een vader die sterft aan longkanker of een Poolse poetsvrouw. Zo lezen we ze graag.’ Knack.

‘Hij dicht met een naturel dat echt verbijstert, zowel in zijn publieke verschijnen als in de uitzegging van zijn gedichten zelf.’ Rekto:Verso.

‘Pat Donnez heeft met dit debuut de moed gehad om de evenwichtsoefening die “leven met anderen” heet onder woorden te brengen. De uitkomst is merkwaardig, want paradoxaal: de erudiete, van taal en literatuur doordesemde dichter heeft ervoor gekozen om voor de zwaarte van zijn thematiek een licht draagvlak van transparante taal te creëren.’ De Morgen.

‘Het is waarachtig een mooie bundel.’ Benno Barnard.

‘Donnez gaat voluit voor ‘standaard' kinderpoëzie vol rijm, fantasierijke thema's en humor.’ Cutting Edge.

‘Hotemetoten is een pareltje met alleen maar prachtige gedichten.’ Het Laatste Nieuws.


(fotograaf: Stephan Vanfleteren)


Een overzicht van alle bijdragen van Pat Donnez:

* M
* Rien à déclarer
* Opa sneeuwt
* Lazienki park
* Anobium

Labels: