PARLAN.DOC (23)

Dat Gevoel


                         Vliegen.
Het gevoel in een ongemaakt bed te liggen.
Turend naar Boeddhistische soetra’s
van de vloer tot de zoldering.
In en uit je bewustzijn glijden.
Het gevoel dat de soetra’s
je in leven houden.
                         De stewardess, een cameo verschijning
in donker Chinees gefluister, bracht koffie,
lauw en treiterig flauw met poedermelk erbij
en een sprank gesol met haar troetelkinderen.
Ze grapte melig over dik en dun. Haar eigen voorkeur
stond op het lijf geschreven. In prachtig Frans.
Geen idee waar het vandaan kwam. Dat gevoel.
Ik hield van haar, heel even, toog aan het werk
en ledigde het dun.
                         Wachtend, in slaap en inflight magazine,
op beter tijdverdrijf.
                         Het kwam. Hoog boven de gold coast,
die mijn buur herinnerde aan de ingewikkelde timing
van het elders ter wereld komen: mama op de terugweg
van een reisje naar Papua Nieuw Guinea, haar verlangen
om hem in Australië te baren, zijn eerste schreeuw
in een Lockheed Hercules onderweg. En hoe hij
twee jaar geleden -- zijn pousse café een fait divers
voor Quantas -- bevangen werd door vliegangst, zo hevig
dat hij aan de grond genageld toekeek hoe het vliegtuig
zonder hem vertrok, naar weer een ander werelddeel.
                         …in een ongemaakt bed… turend naar
Boeddistische soetra’s…
                         Voor mij geen alcohol.
Vasculair probleempje om begripvol bij te glimlachen,
denkt de stewardess.

Bart Stouten
@

Met de rubriek 'PARLAN.DOC' wil Parlando! één Vlaamse dichter(es) een maand lang speciale aandacht schenken. Elke week wordt minstens één bijdrage van hem/haar verwacht. Het PARLAN.DOC-archief is hiernaast na te gaan. Marleen de Crée-Roex gaf het estafette-stokje door aan Bart Stouten. Dit is zijn vierde bijdrage.