PARLAN.DOC (12)
12. à Bruxelles sans toît
In onderstaand gedicht staat een stukje van Paul Celan. In de vertaling van Ton Naaijkens staat er dan ‘Diep / in de tijdenspleet, / bij de / ijsraten / wacht - een ademkristal - / onomstotelijk jouw / getuigenis.’
Kartonnen stratenvest
de klanken ener
Farbfernsehgerät
(hij sliep)
appuyez sur la touche OK
(il n’a pas fait
puisqu’il dormait)
controleer de resterende wachttijd
door de SLEEP toets in te drukken
wanneer u het toestel uitschakelt
wordt de geselecteerde parameter
geannuleerd
(Tief
in der Zeitenschrunde,
beim
Wabeneis
wartet, ein Atemkristall,
dein unumstössliches
Zeugnis.)
Ik lees Alain Badiou’s De twintigste eeuw (Ten Have, 2005). Hij geeft op p. 44 een lijstje van cijfers die hem frapperen; ze gaan over de vorige eeuw, maar ik vermoed dat er sinds hij ze schreef in 1999 nog niet veel veranderd is. Over een wereld vol ‘daklozen’. Ik citeer in verkorte vorm:
‘1. In Europa zijn tegenwoordig ongeveer vijfhonderdduizend personen met aids besmet. Dankzij de combinatietherapie duikelt het sterftecijfer naar beneden. (…) In Afrika zijn tweeëntwintig miljoen mensen met aids besmet. De geneesmiddelen ontbreken vrijwel. (…) Het is absoluut mogelijk alle Afrikaanse zieken van de noodzakelijke medicijnen te voorzien. Daarvoor moeten bepaalde landen die er de industriële mogelijkheden voor hebben alleen maar besluiten locopreparaten te vervaardigen en aan de betrokken bevolkingsgroepen te leveren. (…) Een regering die besluit niet op die manier te handelen, besluit medeverantwoordelijk te zijn voor de dood van tientallen miljoenen mensen.
2. De drie rijkste mensen ter wereld bezitten gezamenlijk een vermogen dat groter is dan het totale bruto binnenlands product van de achtenveertig armste landen ter wereld.
3. Laten we aannemen dat men de totale wereldbevolking wil laten beschikken over een in cijfers uit te drukken hoeveelheid voedsel, dus 2700 calorieën per dag, over drinkwater en een basisgezondheidszorg, dan zal dat ongeveer neerkomen op wat de inwoners van Europa en van de Verenigde Staten jaarlijks aan parfums besteden.
4. We nemen de arme twintig procent van de wereldbevolking en de rijkste twintig procent van de wereldbevolking. In 1960 had de hoogste laag een inkomen dat dertig keer hoger lag dan dat van de onderste laag. In 1995 is dat inkomen tweeëntachtig keer zo groot.
5. In zeventig landen van de wereld (veertig procent van alle landen) is het inkomen per hoofd van de bevolking, in vaste cijfers, lager dan twintig jaar geleden.’
Als we nu eens het volgende deden: op elk product dat wij in het westen kopen en verkopen, betalen we een piepklein percentje in een grote pot (wereldbank of zo) om de kloof tussen noord en zuid te verkleinen. Bedrijven die deze strategie toepassen zouden aangemoedigd kunnen worden. De consument zou millenniumdoelstellingenvriendelijk kunnen worden, zoals de consument ook dolfijnvriendelijk blijkt te zijn geworden (op blikjes tonijn vindt u info over het gebruik van netten waarmee geen dolfijnen gevangen worden, daarvoor blijkt de consument gevoelig; hetzelfde geldt in verband met informatie over het indijken van kinderarbeid in bijvoorbeeld de textielsector, enz). Het heeft een naam: ethische bedrijfsvoering; welk bedrijf begint daar eens mee ten voordele van de milleniumdoelstellingen? En waarom stelt de regering (o zo gevoelig voor de economie) niet eens iets dergelijks voor?
Herlinda Vekemans
@
Met de rubriek 'PARLAN.DOC' wil Parlando! één Vlaamse dichter een maand lang speciale aandacht schenken. Elke week wordt minstens één bijdrage van hem verwacht.
Het PARLAN.DOC-archief is hiernaast na te gaan. De vorige gast Alain Delmotte gaf de fakkel door aan Herlinda Vekemans. Dit is haar derde week.
In onderstaand gedicht staat een stukje van Paul Celan. In de vertaling van Ton Naaijkens staat er dan ‘Diep / in de tijdenspleet, / bij de / ijsraten / wacht - een ademkristal - / onomstotelijk jouw / getuigenis.’
Kartonnen stratenvest
de klanken ener
Farbfernsehgerät
(hij sliep)
appuyez sur la touche OK
(il n’a pas fait
puisqu’il dormait)
controleer de resterende wachttijd
door de SLEEP toets in te drukken
wanneer u het toestel uitschakelt
wordt de geselecteerde parameter
geannuleerd
(Tief
in der Zeitenschrunde,
beim
Wabeneis
wartet, ein Atemkristall,
dein unumstössliches
Zeugnis.)
Ik lees Alain Badiou’s De twintigste eeuw (Ten Have, 2005). Hij geeft op p. 44 een lijstje van cijfers die hem frapperen; ze gaan over de vorige eeuw, maar ik vermoed dat er sinds hij ze schreef in 1999 nog niet veel veranderd is. Over een wereld vol ‘daklozen’. Ik citeer in verkorte vorm:
‘1. In Europa zijn tegenwoordig ongeveer vijfhonderdduizend personen met aids besmet. Dankzij de combinatietherapie duikelt het sterftecijfer naar beneden. (…) In Afrika zijn tweeëntwintig miljoen mensen met aids besmet. De geneesmiddelen ontbreken vrijwel. (…) Het is absoluut mogelijk alle Afrikaanse zieken van de noodzakelijke medicijnen te voorzien. Daarvoor moeten bepaalde landen die er de industriële mogelijkheden voor hebben alleen maar besluiten locopreparaten te vervaardigen en aan de betrokken bevolkingsgroepen te leveren. (…) Een regering die besluit niet op die manier te handelen, besluit medeverantwoordelijk te zijn voor de dood van tientallen miljoenen mensen.
2. De drie rijkste mensen ter wereld bezitten gezamenlijk een vermogen dat groter is dan het totale bruto binnenlands product van de achtenveertig armste landen ter wereld.
3. Laten we aannemen dat men de totale wereldbevolking wil laten beschikken over een in cijfers uit te drukken hoeveelheid voedsel, dus 2700 calorieën per dag, over drinkwater en een basisgezondheidszorg, dan zal dat ongeveer neerkomen op wat de inwoners van Europa en van de Verenigde Staten jaarlijks aan parfums besteden.
4. We nemen de arme twintig procent van de wereldbevolking en de rijkste twintig procent van de wereldbevolking. In 1960 had de hoogste laag een inkomen dat dertig keer hoger lag dan dat van de onderste laag. In 1995 is dat inkomen tweeëntachtig keer zo groot.
5. In zeventig landen van de wereld (veertig procent van alle landen) is het inkomen per hoofd van de bevolking, in vaste cijfers, lager dan twintig jaar geleden.’
Als we nu eens het volgende deden: op elk product dat wij in het westen kopen en verkopen, betalen we een piepklein percentje in een grote pot (wereldbank of zo) om de kloof tussen noord en zuid te verkleinen. Bedrijven die deze strategie toepassen zouden aangemoedigd kunnen worden. De consument zou millenniumdoelstellingenvriendelijk kunnen worden, zoals de consument ook dolfijnvriendelijk blijkt te zijn geworden (op blikjes tonijn vindt u info over het gebruik van netten waarmee geen dolfijnen gevangen worden, daarvoor blijkt de consument gevoelig; hetzelfde geldt in verband met informatie over het indijken van kinderarbeid in bijvoorbeeld de textielsector, enz). Het heeft een naam: ethische bedrijfsvoering; welk bedrijf begint daar eens mee ten voordele van de milleniumdoelstellingen? En waarom stelt de regering (o zo gevoelig voor de economie) niet eens iets dergelijks voor?
Herlinda Vekemans
@
Met de rubriek 'PARLAN.DOC' wil Parlando! één Vlaamse dichter een maand lang speciale aandacht schenken. Elke week wordt minstens één bijdrage van hem verwacht.
Het PARLAN.DOC-archief is hiernaast na te gaan. De vorige gast Alain Delmotte gaf de fakkel door aan Herlinda Vekemans. Dit is haar derde week.
<< Home