PARLAN.DOC (12)
10. Paris se lève
Oorsprongen
van de muziek. Marc Chagall, 1967
als het blauw te oud wordt
maken de daken een koprol
de violist zet zijn stoel bij de maan
en speelt tot het gloort
de Eiffeltoren wordt hoger
Parijs komt licht ter wereld
voor de nacht gebroken zinnen
krijgen bij de laatste gebuitelde
klank hun eerste kleur
In het museum voor joodse kunst in Parijs zag ik een tentoonstelling over de Dreyfusaffaire. De herdenking ervan vorige week kreeg veel aandacht in Frankrijk. Antisemitisme of andere vormen van mensenhaat steken altijd weer de kop op. Ruimer bekeken: op het moment van de herdenking begon de joodse staat een oorlog. Wie zijn de dreyfussen vandaag?
Nadat de joodse filosofe Hannah Arendt haar boek over het Eichmannproces publiceerde en brak met het zionisme, was ze in Israël niet meer welkom. Pas in 1997 werd er in Israël een congres aan haar werk gewijd. Zouden haar boeken op dit moment in Israël werkelijk gelezen worden? Dit bijvoorbeeld? Vreemd hoe tijdsverloop en geschiedenis nauwelijks in gecumuleerde kennis resulteren. Vreemd hoe bijvoorbeeld extreem-rechtse ideeën altijd weer terugkomen en vertolkers ervan in ons eigen landje te keer gaan tegen concerten ten voordele van verdraagzaamheid. Waar houdt de wijsheid zich schuil? In spiritualiteit? In kunst? Chagall (een jood uit een chassidisch gezin) vond haar in kleur. Zou hij de Israëlische houding van nu ‘joods’ genoemd hebben? Chassidische joden (zoals het merendeel van de gemeenschap in Antwerpen) zijn tegen een joodse staat. Ook het woord ‘joods’ is niet voor generaliseringen vatbaar.
Herlinda Vekemans
@
Met de rubriek 'PARLAN.DOC' wil Parlando! één Vlaamse dichter een maand lang speciale aandacht schenken. Elke week wordt minstens één bijdrage van hem verwacht.
Het PARLAN.DOC-archief is hiernaast na te gaan. De vorige gast Alain Delmotte gaf de fakkel door aan Herlinda Vekemans. Dit is haar tweede week.
Oorsprongen
als het blauw te oud wordt
maken de daken een koprol
de violist zet zijn stoel bij de maan
en speelt tot het gloort
de Eiffeltoren wordt hoger
Parijs komt licht ter wereld
voor de nacht gebroken zinnen
krijgen bij de laatste gebuitelde
klank hun eerste kleur
In het museum voor joodse kunst in Parijs zag ik een tentoonstelling over de Dreyfusaffaire. De herdenking ervan vorige week kreeg veel aandacht in Frankrijk. Antisemitisme of andere vormen van mensenhaat steken altijd weer de kop op. Ruimer bekeken: op het moment van de herdenking begon de joodse staat een oorlog. Wie zijn de dreyfussen vandaag?
Nadat de joodse filosofe Hannah Arendt haar boek over het Eichmannproces publiceerde en brak met het zionisme, was ze in Israël niet meer welkom. Pas in 1997 werd er in Israël een congres aan haar werk gewijd. Zouden haar boeken op dit moment in Israël werkelijk gelezen worden? Dit bijvoorbeeld? Vreemd hoe tijdsverloop en geschiedenis nauwelijks in gecumuleerde kennis resulteren. Vreemd hoe bijvoorbeeld extreem-rechtse ideeën altijd weer terugkomen en vertolkers ervan in ons eigen landje te keer gaan tegen concerten ten voordele van verdraagzaamheid. Waar houdt de wijsheid zich schuil? In spiritualiteit? In kunst? Chagall (een jood uit een chassidisch gezin) vond haar in kleur. Zou hij de Israëlische houding van nu ‘joods’ genoemd hebben? Chassidische joden (zoals het merendeel van de gemeenschap in Antwerpen) zijn tegen een joodse staat. Ook het woord ‘joods’ is niet voor generaliseringen vatbaar.
Herlinda Vekemans
@
Met de rubriek 'PARLAN.DOC' wil Parlando! één Vlaamse dichter een maand lang speciale aandacht schenken. Elke week wordt minstens één bijdrage van hem verwacht.
Het PARLAN.DOC-archief is hiernaast na te gaan. De vorige gast Alain Delmotte gaf de fakkel door aan Herlinda Vekemans. Dit is haar tweede week.
<< Home