PARLAN.DOC: Kurt De Boodt (6)
Ik schrijf je / Aan Arthur Rimbaud (3)
To: musees@mairie-charlevillemeziere.fr
Subject: De flits
Brussel, 10 juli 2003
Dierbare Arthur,
Uit het oog verloren? Vandaag is het precies honderd dertig jaar geleden dat Verlaine je de eeuwigheid inschoot. Zeker, je gedichten zetten zich na al die jaren nog altijd kranig schrap tegen de hongerige tijd. ‘Sensation’, ‘Le Bateau Ivre’, ‘Voyelles’, ... Une saison en enfer, Illuminations: zij maken van jou een literair monument. Maar Verlaines voltreffer in je linkerpols toverde je in één flits om tot een halve heilige. Je hoefde geen mirakels te verzinnen. Je hoefde niet langer te wachten op de zegen van een of andere paus. In één tel kreeg je het eeuwige leven cadeau. Werd én wordt jij, verdoemde, aanbeden. Geloven of niet, sinds die dag was er voor jou leven na de dood weggelegd. Welnee, ernstig was de wonde niet, laat staan dodelijk. Maar het schot galmt tot vandaag na. Met z’n zatte kop knalde Verlaine pal in de roos. Hij schoot je goddome een stigma.
Zou dan, ach! lieve arme ziel, de eeuwigheid voor ons niet verloren zijn?
Hoe ook, wie onsterfelijk wil worden kan de dood het best diep in de ogen kijken door:
Een aanslag te overleven: zie Arthur Rimbaud, Andy Warhol, Paus Johannes Paulus, Ronald Reagan,...
Vermoord te worden: zie Christus, Jeanne d’Arc, Mahatma Ghandi, Martin Luther King, JFK, Sharon Tate, Pier Paolo Pasolini, John Lennon, Gianni Versace,...
Drugs: zie Jim Morrison, Jimi Hendrix, Janis Joplin, Charlie Parker, Rainer Werner Fassbinder,...
Zelfmoord: zie Socrates, Vincent Van Gogh, Ernest Hemingway, Virginia Woolf, Kurt Cobain,...
Een ongeluk: zie Buddy Holly, Jackson Pollock, James Dean, koningin Astrid van België, Prinses Grace van Monaco, prinses Diana,...
Een mysterieuze dood te sterven: Marilyn Monroe, Elvis Presley, Chet Baker,...
‘Voordat ik werd neergeschoten, dacht ik altijd dat ik televisie keek in plaats van het echte leven te leven,’ getuigt de levende dode Andy Warhol. ‘Iedereen zegt dat films onwerkelijk zijn, maar het is juist het leven dat onwerkelijk is. Ook op het moment dat ik getroffen werd, wist ik dat ik naar de televisie keek. De zender was veranderd, maar het bleef televisie. Na de aanslag is alles als een droom voor mij.’ Hoe zat het met jou, Arthur? Verloor ook jij elk realiteitsbesef? Zonder schot, geen Une saison en enfer? Geen vlucht? Geen ‘Adieu!’ aan de poëzie? Wie zal het zeggen? Jij?
Druk verdomme toch één keer op die reply-toets! Is dat dan zoveel gevraagd? Blijft dit allemaal vergeefse moeite? Je bent een schoft als je niet antwoordt.
Tot ziens,
Kurt
----------------------------------------------
To: rimbaud@imaginet.fr
Subject: Morgen
Brussel, 20 oktober 2003
Gelukkige Verjaardag!
Honderd negenenveertig jaar, het is niet iedereen gegeven. Nog even en je staat – willen of niet – weer in het middelpunt van de belangstelling. Aden, Brussel, Charleroi, Charleville, Harar, Roche en Marseille maken zich op voor het Rimbaud-jaar. Tentoonstellingen, een DVD, dit paspoortboekje, wandeltochten, reizen, lezingen, colloquia, ateliers, toneelstukken, concerten,... Je verjaardag gaat volgend jaar beslist niet onopgemerkt voorbij. Nee, Je lijdensweg is niet vergeefs. Laten we vandaag het leven niet vervloeken. Lukt dat, denk je?
Lange leve Rimbaud!
Leve de poëzie!
K.
-----------------------------------------------
To: arimbe@hopitaldelaconception-marseille.fr
Subject: Vaarwel
Brussel, 10 november 2003
Zeer geachte heer Arthur Rimbaud,
Herfst al! Haast winter. Nog steeds geen antwoord van u ontvangen. Heeft geen enkele van mijn mails u bereikt? Schreef deze boerenkinkel enkel naar zichzelf? Het heeft er alle schijn van. (Je is ‘ik’ in het Nederlands; ‘tu’ est je en néerlandais.) Ach wat, ik leerde me beter kennen.
Ik heb u niet gevonden. Tant pis. Géén waarheid, géén ziel, géén lichaam.
Genoeg! Ik kan niet meer praten! Ik schrijf u niet langer. Ik blijf u lezen.
Adieu, meneer Rimbaud, misschien tot later,
Kurt De Boodt
Paleis voor Schone Kunsten
Ravensteinstraat 23
1000 Brussel
kurt.deboodt@bozar.be
(Wat zegt u?! Géén god, géén hel, géén seizoenen... Helemaal niets?!)
Kurt De Boodt
@
Met de rubriek 'PARLAN.DOC' wil Parlando! één Vlaamse dichter(es) een maand lang speciale aandacht schenken. Elke week wordt minstens één bijdrage van hem/haar verwacht. Het PARLAN.DOC-archief is hiernaast na te gaan. Bart Janssen gaf het estafette-stokje door aan Kurt De Boodt. Dit is zijn zesde bijdrage.
To: musees@mairie-charlevillemeziere.fr
Subject: De flits
Brussel, 10 juli 2003
Dierbare Arthur,
Uit het oog verloren? Vandaag is het precies honderd dertig jaar geleden dat Verlaine je de eeuwigheid inschoot. Zeker, je gedichten zetten zich na al die jaren nog altijd kranig schrap tegen de hongerige tijd. ‘Sensation’, ‘Le Bateau Ivre’, ‘Voyelles’, ... Une saison en enfer, Illuminations: zij maken van jou een literair monument. Maar Verlaines voltreffer in je linkerpols toverde je in één flits om tot een halve heilige. Je hoefde geen mirakels te verzinnen. Je hoefde niet langer te wachten op de zegen van een of andere paus. In één tel kreeg je het eeuwige leven cadeau. Werd én wordt jij, verdoemde, aanbeden. Geloven of niet, sinds die dag was er voor jou leven na de dood weggelegd. Welnee, ernstig was de wonde niet, laat staan dodelijk. Maar het schot galmt tot vandaag na. Met z’n zatte kop knalde Verlaine pal in de roos. Hij schoot je goddome een stigma.
Zou dan, ach! lieve arme ziel, de eeuwigheid voor ons niet verloren zijn?
Hoe ook, wie onsterfelijk wil worden kan de dood het best diep in de ogen kijken door:
Een aanslag te overleven: zie Arthur Rimbaud, Andy Warhol, Paus Johannes Paulus, Ronald Reagan,...
Vermoord te worden: zie Christus, Jeanne d’Arc, Mahatma Ghandi, Martin Luther King, JFK, Sharon Tate, Pier Paolo Pasolini, John Lennon, Gianni Versace,...
Drugs: zie Jim Morrison, Jimi Hendrix, Janis Joplin, Charlie Parker, Rainer Werner Fassbinder,...
Zelfmoord: zie Socrates, Vincent Van Gogh, Ernest Hemingway, Virginia Woolf, Kurt Cobain,...
Een ongeluk: zie Buddy Holly, Jackson Pollock, James Dean, koningin Astrid van België, Prinses Grace van Monaco, prinses Diana,...
Een mysterieuze dood te sterven: Marilyn Monroe, Elvis Presley, Chet Baker,...
‘Voordat ik werd neergeschoten, dacht ik altijd dat ik televisie keek in plaats van het echte leven te leven,’ getuigt de levende dode Andy Warhol. ‘Iedereen zegt dat films onwerkelijk zijn, maar het is juist het leven dat onwerkelijk is. Ook op het moment dat ik getroffen werd, wist ik dat ik naar de televisie keek. De zender was veranderd, maar het bleef televisie. Na de aanslag is alles als een droom voor mij.’ Hoe zat het met jou, Arthur? Verloor ook jij elk realiteitsbesef? Zonder schot, geen Une saison en enfer? Geen vlucht? Geen ‘Adieu!’ aan de poëzie? Wie zal het zeggen? Jij?
Druk verdomme toch één keer op die reply-toets! Is dat dan zoveel gevraagd? Blijft dit allemaal vergeefse moeite? Je bent een schoft als je niet antwoordt.
Tot ziens,
Kurt
----------------------------------------------
To: rimbaud@imaginet.fr
Subject: Morgen
Brussel, 20 oktober 2003
Gelukkige Verjaardag!
Honderd negenenveertig jaar, het is niet iedereen gegeven. Nog even en je staat – willen of niet – weer in het middelpunt van de belangstelling. Aden, Brussel, Charleroi, Charleville, Harar, Roche en Marseille maken zich op voor het Rimbaud-jaar. Tentoonstellingen, een DVD, dit paspoortboekje, wandeltochten, reizen, lezingen, colloquia, ateliers, toneelstukken, concerten,... Je verjaardag gaat volgend jaar beslist niet onopgemerkt voorbij. Nee, Je lijdensweg is niet vergeefs. Laten we vandaag het leven niet vervloeken. Lukt dat, denk je?
Lange leve Rimbaud!
Leve de poëzie!
K.
-----------------------------------------------
To: arimbe@hopitaldelaconception-marseille.fr
Subject: Vaarwel
Brussel, 10 november 2003
Zeer geachte heer Arthur Rimbaud,
Herfst al! Haast winter. Nog steeds geen antwoord van u ontvangen. Heeft geen enkele van mijn mails u bereikt? Schreef deze boerenkinkel enkel naar zichzelf? Het heeft er alle schijn van. (Je is ‘ik’ in het Nederlands; ‘tu’ est je en néerlandais.) Ach wat, ik leerde me beter kennen.
Ik heb u niet gevonden. Tant pis. Géén waarheid, géén ziel, géén lichaam.
Genoeg! Ik kan niet meer praten! Ik schrijf u niet langer. Ik blijf u lezen.
Adieu, meneer Rimbaud, misschien tot later,
Kurt De Boodt
Paleis voor Schone Kunsten
Ravensteinstraat 23
1000 Brussel
kurt.deboodt@bozar.be
(Wat zegt u?! Géén god, géén hel, géén seizoenen... Helemaal niets?!)
Kurt De Boodt
@
Met de rubriek 'PARLAN.DOC' wil Parlando! één Vlaamse dichter(es) een maand lang speciale aandacht schenken. Elke week wordt minstens één bijdrage van hem/haar verwacht. Het PARLAN.DOC-archief is hiernaast na te gaan. Bart Janssen gaf het estafette-stokje door aan Kurt De Boodt. Dit is zijn zesde bijdrage.
Labels: Parlan.doc
<< Home