PARLAN.DOC: Diana Freys (5)

DE VREEMDE


De dag weet zich geen raad
met een begin. Bedenkt dan
licht dat druipend uit
het water komt. Legt wolkjes
dauw in bloeiend gras
waar net de vos nog was

Slaapdronken hijst de zon zich
op langs berk en beuk en lijsterbes.
Altijd op weg en nergens
blijvend
als hier de vrouw die op
de drempel koffie drinkt.

Vergeefs naar reeën speurt
en overal elders een vreemde
is. Behalve op deze plek
in dit moment
vol heel kleine vogeltjes.


*


MIDZOMERNACHT BIJ FINNSKOGEN

( of: Finnskogsljus)


Binnen het raam van mijn blik de spiegels
betreden van ingelijst landschap.
Geëtst silhouet van oerbos.
Zilverberk die in zijn takken schuilt als in een huivering.

Hoe de trekvogel zon uit mijn kijken valt:
wonde van aangeschoten licht
leegbloedend in de vrede van het meer

(of er een lampje mag blijven
branden - stemmetje gefluister
uit een lichtspleet in de tijd)

Dan: aanzet van ruimte.
Een heldere schemering, zachter dan adem
zwemt traag over het water.
Ziel die even weg wou uit het duizelingwekkende
sneeuwen van eeuwigheid

In de klaarte van het kaarslicht solitair de dichter.
Ingewijde dromer leest geur en runen van sering,
lelietjes van dalen, gipskruid en margriet:
een zinkwit haperen aan midzomernacht -

Hoe dit slapeloze land uitdijt naar constellaties:
sterren als vuurvliegjes, Grieg dirigerend.

Hoe koninklijk nu het schrijden
van de bijziende eland.
Nevels dampen onder zijn verrukte hoeven.
Als vleugels, als verwonderd licht dat zich
naar de dag bijeenroept - verrijst.

De dichter achterlaat in transparante
tekens op windstil papier.
Als in een spiegel, een slaapdronken huivering.
Als een visionaire blinde.


Diana Freys
@

Met de rubriek 'PARLAN.DOC' wil Parlando! één Vlaamse dichter(es) een maand lang speciale aandacht schenken. Elke week wordt minstens één bijdrage van hem/haar verwacht. Het PARLAN.DOC-archief is hiernaast na te gaan. Hugo Verstraeten gaf het estafette-stokje door aan Diana Freys. Dit is haar laatste bijdrage.