PARLAN.DOC: Benno Barnard (1)

Naar het zuiden

In de oude landstreek van zijn liefde
staat kreunend de herfsteik; over de knarsende
vruchten schuifelt zijn stap; achter hem waait het

licht uit – aan de einder verheft zich alreeds
de tumulus uit een toekomstige bronstijd.
Een karrenspoor, spiegelend van de regen, volgt

de moeizame zwerver. Modder dan voort
over de blote heuvels, tot je in de schemering
op een bosrijke tweesprong haar huis vindt.

Je hemd zal drogen in haar gouden schijnsel;
gebraden duif wiekt verheugd op je mond af
en weldra veeg je het vet van je lippen.

De stand van de sterren boven je hersens
verandert – onder het sidderen van de gebieden
waar jij je bevindt als een vreemde –

in de Beer met de bloedende voorpoot,
die in de val van de moderniteit is getrapt.
Na een eon of zo plengt de lome wijnstok zijn vrede.

Deze vergezichten ontwaart hij met ogen vol
laaiend water, nu hij doodsblij afreist
naar het zuiden van haar lichaam.

Benno Barnard
@

Met de rubriek 'PARLAN.DOC' wil Parlando! één Vlaamse dichter(es) een maand lang speciale aandacht schenken. Elke week wordt minstens één bijdrage van hem/haar verwacht. Het PARLAN.DOC-archief is hiernaast na te gaan. Pat Donnez gaf het estafette-stokje door aan Benno Barnard. Dit is zijn eerste bijdrage.