Koningsblauw herbekeken in telegramstijl
KONINGSBLAUW HERBEKEKEN IN TELEGRAMSTIJL
++ door losvast correspondent vitalski ++
GLOBAAL
het is dit soort evenwichtige, ingetogen evenementen waar onze tijd dringende nood aan heeft. een diversiteit van de optredende dichters, met de nodige openheid naar de nieuwkomers toe én de juiste eerbied voor anciëniteit. zo kan els moors via charles ducal tot bij leonard nolens. geen enkele gadget, des te meer oprechte dramatiek. een curieus ezelsoor werd ons geleverd door leonard nolens, wiens doorgaans juist plettende voordracht door zijn persoonlijkheid, dit keer wat struikelde vanwege het vormelijke contrast met de zuiver professionele voordracht van aendenboom, die aan hem voorafging. in mensentaal: nolens gebruikte zijn microfoon niet naar behoren. dit signatuur juist om de uitzonderlijk hoge kwaliteit van het gehele schilderij juist extra te bevestigen. de toneelspelers dienden als pasmunt voor een strakke dialoog tussen coorevits en de coninck. achter de coninck zijn rug de generatie van jacques brel. vlak voor mij in de tribune herman zijn dochter. het nieuw wereldtijdschrift. een verzonken continent - er is nu, vandaag, geen existentialisme meer. wat overblijft is het perfectionisme van coorevits. jarenlange corrosie, een welhaast fabriaanse beheptheid met belichting. de klassieke muziek bij het binnenkomen was zuivere seks. in de zaal krioelde het overigens van de jonge meisjes; overal spiegelbeelden van els moors. wereldvrede is alleen mogelijk, niet door handeling, maar door zo globaal mogelijke, ongemotiveerde beschouwing. om die reden zou ik zeggen: koningsblauw was goed voor ons.
JOURNALISTIEK
charles ducal: hij loopt op maar één been. het andere been is verzwolgen. het enige voordeel van het voorbij-zijn van de ducal-hype in de jaren tachtig, is dat het kan worden gelieerd met het finale inzakken van de humo-usurpatie. als dichter is ducal er nochtans juist op vooruitgegaan; minder programmatisch, minder de coninckachtig... els moors is een goeie vriendin van me. ik wist al hoe goed ze was toen ze er nog maar veertien was (als zijnde het toenmalige lief van de zanger van das pop, welke band toen natuurlijk ook nog niet bestond.) harmens en schaffer: op zich beiden een onvoldoende. een debuutruimte van gemeenplaatsen. geen reikwijdte. wel belofte, maar ja, dat is niet genoeg. gert vlok nel: peter haex in gazet van antwerpen stelt het juist: het werd eenieder na één minuut reeds duidelijk waarom komrij zo met hem dweept, authentiek wereldniveau, tranen met tuiten net zolang als hij doorgaat. hartverscheurend. gratie van boven. wereldniveau. piet piryns: dat hollandse in zijn tongval is een beetje lullig maar juist daardoor zeer credibel. van eenzelfde bijna-gezapigheid als een benno barnard, eenzelfde dreigende huiselijkheid als een thomas mann. alles wat een mortier helaas niét is als die presenteert. piryns dochter freya was er ook, een uiterst elektriserende verschijning wiens heroïsche rol zij vervulde tijdens de voorbije verkiezingen, schandelijk nergens eerder aangekruist werd. hemmerechts: altijd wanneer zij zich buiten politiek houdt (dan wordt zij ineens erg genant) zijn de voordrachten van hemmerechts een aangenaam verpozen. nu met koningsblauw oversteeg zij de gemiddelde hemmerechts echter onmeetbaar. dit was eigenlijk een zuiver exorcisme. een oergrootmoederachtige vertelstem greep haar aan die barokke tafel. het publiek zat als kleinkinderen op haar stoere schoot. aendenboom: het vakmanschap van de dictie van aandeboom legde het tekort van de coninck bloot, waardoor laatst genoemde als dichter té dun uitviel, maar als zoekend mens van vlees en bloot juist des te meer naar voren kwam. alweer een schot dwars door de roos. leonard nolens: het zal wel niet anders hebben gekund... ooit heb ik, in mijn eigen living, leonard nolens aan mijn piano zien zitten, hij begeleidde zichzelf en zong, stapeldronken, klaagliederen - man dàt moeten we hebben!!! maar ik weet niet of hij dat durft op een podium...
BESLUIT
de receptie van poëzie is uit de gedrukte pers verdwenen (er is geen NWT meer), en overgegaan naar de weblog. goed voor ons!
door: Vitalski
-----------------------------------------
andere verslagen:
* De Standaard
* VRTnieuws
* in Letterland
* Tine Moniek
++ door losvast correspondent vitalski ++
GLOBAAL
het is dit soort evenwichtige, ingetogen evenementen waar onze tijd dringende nood aan heeft. een diversiteit van de optredende dichters, met de nodige openheid naar de nieuwkomers toe én de juiste eerbied voor anciëniteit. zo kan els moors via charles ducal tot bij leonard nolens. geen enkele gadget, des te meer oprechte dramatiek. een curieus ezelsoor werd ons geleverd door leonard nolens, wiens doorgaans juist plettende voordracht door zijn persoonlijkheid, dit keer wat struikelde vanwege het vormelijke contrast met de zuiver professionele voordracht van aendenboom, die aan hem voorafging. in mensentaal: nolens gebruikte zijn microfoon niet naar behoren. dit signatuur juist om de uitzonderlijk hoge kwaliteit van het gehele schilderij juist extra te bevestigen. de toneelspelers dienden als pasmunt voor een strakke dialoog tussen coorevits en de coninck. achter de coninck zijn rug de generatie van jacques brel. vlak voor mij in de tribune herman zijn dochter. het nieuw wereldtijdschrift. een verzonken continent - er is nu, vandaag, geen existentialisme meer. wat overblijft is het perfectionisme van coorevits. jarenlange corrosie, een welhaast fabriaanse beheptheid met belichting. de klassieke muziek bij het binnenkomen was zuivere seks. in de zaal krioelde het overigens van de jonge meisjes; overal spiegelbeelden van els moors. wereldvrede is alleen mogelijk, niet door handeling, maar door zo globaal mogelijke, ongemotiveerde beschouwing. om die reden zou ik zeggen: koningsblauw was goed voor ons.
JOURNALISTIEK
charles ducal: hij loopt op maar één been. het andere been is verzwolgen. het enige voordeel van het voorbij-zijn van de ducal-hype in de jaren tachtig, is dat het kan worden gelieerd met het finale inzakken van de humo-usurpatie. als dichter is ducal er nochtans juist op vooruitgegaan; minder programmatisch, minder de coninckachtig... els moors is een goeie vriendin van me. ik wist al hoe goed ze was toen ze er nog maar veertien was (als zijnde het toenmalige lief van de zanger van das pop, welke band toen natuurlijk ook nog niet bestond.) harmens en schaffer: op zich beiden een onvoldoende. een debuutruimte van gemeenplaatsen. geen reikwijdte. wel belofte, maar ja, dat is niet genoeg. gert vlok nel: peter haex in gazet van antwerpen stelt het juist: het werd eenieder na één minuut reeds duidelijk waarom komrij zo met hem dweept, authentiek wereldniveau, tranen met tuiten net zolang als hij doorgaat. hartverscheurend. gratie van boven. wereldniveau. piet piryns: dat hollandse in zijn tongval is een beetje lullig maar juist daardoor zeer credibel. van eenzelfde bijna-gezapigheid als een benno barnard, eenzelfde dreigende huiselijkheid als een thomas mann. alles wat een mortier helaas niét is als die presenteert. piryns dochter freya was er ook, een uiterst elektriserende verschijning wiens heroïsche rol zij vervulde tijdens de voorbije verkiezingen, schandelijk nergens eerder aangekruist werd. hemmerechts: altijd wanneer zij zich buiten politiek houdt (dan wordt zij ineens erg genant) zijn de voordrachten van hemmerechts een aangenaam verpozen. nu met koningsblauw oversteeg zij de gemiddelde hemmerechts echter onmeetbaar. dit was eigenlijk een zuiver exorcisme. een oergrootmoederachtige vertelstem greep haar aan die barokke tafel. het publiek zat als kleinkinderen op haar stoere schoot. aendenboom: het vakmanschap van de dictie van aandeboom legde het tekort van de coninck bloot, waardoor laatst genoemde als dichter té dun uitviel, maar als zoekend mens van vlees en bloot juist des te meer naar voren kwam. alweer een schot dwars door de roos. leonard nolens: het zal wel niet anders hebben gekund... ooit heb ik, in mijn eigen living, leonard nolens aan mijn piano zien zitten, hij begeleidde zichzelf en zong, stapeldronken, klaagliederen - man dàt moeten we hebben!!! maar ik weet niet of hij dat durft op een podium...
BESLUIT
de receptie van poëzie is uit de gedrukte pers verdwenen (er is geen NWT meer), en overgegaan naar de weblog. goed voor ons!
door: Vitalski
-----------------------------------------
andere verslagen:
* De Standaard
* VRTnieuws
* in Letterland
* Tine Moniek
Labels: verslagen
<< Home