PARLAN.DOC (19)

heel oud liefdesgedicht

onze einders aan mekaar breien één steek averechts
twee steken rechts van een gebroken droom
kleef ik de brokken aaneen sterren hebben
gelukkig geen naam op het ogenblik dat
de tijd stilstaat en ik b.v. barvaux in mijn
vingers voel ze raken dan den en spar mij
zinnen vallen uiteen en je zwijgen is een
kervend mes dat je voor later bewaart
ik ben uit je zicht verwasemd en schets je
gelaat in de plooien van mijn hand een
landkaart van polen dit wil zeggen nergens
waar ik altijd naar toe wou waar heel ver
in het oosten de vlakten eindeloos lijken
zoals mijn trachten naar jou en ik sta nog
rechtop in mijn oude schoenen die de
geschiedenis dragen van portsmouth in het
westen van waaruit ik je seinde dat de golven
zich over de keien slepen naar zee naar wight
een eiland waar ik eindelijk vergeten mag

Frank De Crits
@

Met de rubriek 'PARLAN.DOC' wil Parlando! één Vlaamse dichter een maand lang speciale aandacht schenken. Elke week wordt minstens één bijdrage van hem verwacht.
Het PARLAN.DOC-archief is hiernaast na te gaan. De vorige gast, Wilie Verhegghe stelde Frank De Crits aan als opvolger. Dit is zijn laatste bijdrage.