PARLAN.DOC: Frédéric Leroy (3)

3. Tafelen in The Piggy Palace

Tafels 1, 3 en 12

Het kon niet langer uitblijven: nu ze Hem
netjes hebben gevierendeeld hebben Zij
plots weer een gesprek. Over de smaak
van koteletten. Over spek en het beest

op de borden. Eindelijk wat animo,
zeldzame sneeuw en water bij de wijn.
Zij halen adem. Een heuse opluchting,
want Zijn betekenisvolle stiltes hadden

Hen danig vermoeid. Nochtans zijn Zij
best vlotte jongens. Ram, bijvoorbeeld,
neemt met bravoure het Woord, richt het
tot de drie Dames aan het naburige tafeltje.

Honger, de eenzaat aan tafel één, bekijkt
het horloge, schudt zacht het hoofd en verlaat
de zaal. Even maar. De handen gaan wassen
in onschuld. Zijn pas verraadt een meesterplan.


Tafel 4

Aan tafel vier vallen de klappen. Nu spuwt
Heraclitus, bejaarde clown van circus Efeze
(die nooit de confrontatie heeft geschuwd)
vuur. Uit Milete: twee helden van de trapeze

die met zoveel protserigheid niet zijn gediend.
Met water gooit de één en de ander blaast,
maar het vuur verdappert en verkankelemient
ook de avond van Xenophanes die in de haast

nog wat slijk er tegenaan gooit. De smeerlap
loopt altijd met modder in de zakken rond.
Men zegt dat hij biggen te vriend heeft. Drab
in zijn hoofd, zegt men, vuilnis in de mond:

“Mensen zijn varkens” en nog - zonder berouw:
“Loof de Heer, Hij is eeuwig en een son of a sow”.



Frédéric Leroy
@

Met de rubriek 'PARLAN.DOC' wil Parlando! één Vlaamse dichter(es) een maand lang speciale aandacht schenken. Elke week wordt minstens één bijdrage van hem/haar verwacht. Het PARLAN.DOC-archief is hiernaast na te gaan. Wouter Steyaert gaf het estafette-stokje door aan Frédéric Leroy. Dit is zijn derde bijdrage.