PARLAN.DOC: Christophe Vekeman (3)
SENORITA
Met je zogenaamde angst om te verdrinken in een zee van tijd
Met je zachte zuchten om bijstand, met je hoop op mijn medemenselijkheid
Met je cuba libres, en je campari’s ook
Met je voortvluchtige avondjurk van sigarenrook
Met je zonnebrand, je bandeloze vreugdevuur, je spijtverdrijf
O, je hield van mij, senorita, maar je liefde had niets om het lijf
Met die vier, vijf treurende, verwelkte bloemen in je losse haren
Met je geur van kokosmelk, je whisky-cola’s en je bezwaren
Tegen regenwolken, overbevolking en kindergejoel
Met je lege, graaiende handen, met je onstellend gebrek aan gevoel
Met je boek van Michel Houellebecq, met je charade, je zand in mijn ogen
O, je hield van mij, senorita, maar zonder genade of mededogen
Met je zonderlinge fantasie als was je volstrekt vrij van zonden en schuld
Met je wonderbaarlijke dubbele tong, met je beide monden gevuld
Monokini in de zon op een terras, je was wat je leek
Veel mooier dan eender wie die jou afkeurend, afgunstig bekeek
Met je zwarte kunst, je make-up, je hardvochtige lach, je verdacht lage prijs
O, je hield van mij, senorita, maar je liefde was kouder dan ijs
Met je koelbloedige tatouage van je eigen initialen
En je armoedige imitaties van een vrouw die honderduit praat en toch zwijgt in alle talen
Met je kralensnoer, je handboeien, je zweep, je zweet, je zeven aroma’s
Met je strandschoenen, je onzin, je gin-tonics en je vodka-soda’s
Met je plastic visioenen, met je blauwe blik, zo hard als staal
O, je hield van mij, senorita, maar je liefde was strikt genitaal
Met je klinkklare klapzoenen, je cleavage, met je merg en been
Met je ondenkbare gedachten, je verachting voor iedereen om je heen
Met je niet-verstaanbare klanken, met je onuitgesproken verdriet
Met je hoogste lied, je maanziekte, de spoken die je ziet
Met je diamanten tanden, je briljante tranen, je masker van glas
O, ik hou van jou, senorita, ook al wou ik dan, geloof me, dat het anders was
Christophe Vekeman
@
Met de rubriek 'PARLAN.DOC' wil Parlando! één Vlaamse dichter(es) een maand lang speciale aandacht schenken. Elke week wordt minstens één bijdrage van hem/haar verwacht. Het PARLAN.DOC-archief is hiernaast na te gaan. Herman Leenders gaf het estafette-stokje door aan Christophe Vekeman. Dit is zijn derde bijdrage.
Met je zogenaamde angst om te verdrinken in een zee van tijd
Met je zachte zuchten om bijstand, met je hoop op mijn medemenselijkheid
Met je cuba libres, en je campari’s ook
Met je voortvluchtige avondjurk van sigarenrook
Met je zonnebrand, je bandeloze vreugdevuur, je spijtverdrijf
O, je hield van mij, senorita, maar je liefde had niets om het lijf
Met die vier, vijf treurende, verwelkte bloemen in je losse haren
Met je geur van kokosmelk, je whisky-cola’s en je bezwaren
Tegen regenwolken, overbevolking en kindergejoel
Met je lege, graaiende handen, met je onstellend gebrek aan gevoel
Met je boek van Michel Houellebecq, met je charade, je zand in mijn ogen
O, je hield van mij, senorita, maar zonder genade of mededogen
Met je zonderlinge fantasie als was je volstrekt vrij van zonden en schuld
Met je wonderbaarlijke dubbele tong, met je beide monden gevuld
Monokini in de zon op een terras, je was wat je leek
Veel mooier dan eender wie die jou afkeurend, afgunstig bekeek
Met je zwarte kunst, je make-up, je hardvochtige lach, je verdacht lage prijs
O, je hield van mij, senorita, maar je liefde was kouder dan ijs
Met je koelbloedige tatouage van je eigen initialen
En je armoedige imitaties van een vrouw die honderduit praat en toch zwijgt in alle talen
Met je kralensnoer, je handboeien, je zweep, je zweet, je zeven aroma’s
Met je strandschoenen, je onzin, je gin-tonics en je vodka-soda’s
Met je plastic visioenen, met je blauwe blik, zo hard als staal
O, je hield van mij, senorita, maar je liefde was strikt genitaal
Met je klinkklare klapzoenen, je cleavage, met je merg en been
Met je ondenkbare gedachten, je verachting voor iedereen om je heen
Met je niet-verstaanbare klanken, met je onuitgesproken verdriet
Met je hoogste lied, je maanziekte, de spoken die je ziet
Met je diamanten tanden, je briljante tranen, je masker van glas
O, ik hou van jou, senorita, ook al wou ik dan, geloof me, dat het anders was
Christophe Vekeman
@
Met de rubriek 'PARLAN.DOC' wil Parlando! één Vlaamse dichter(es) een maand lang speciale aandacht schenken. Elke week wordt minstens één bijdrage van hem/haar verwacht. Het PARLAN.DOC-archief is hiernaast na te gaan. Herman Leenders gaf het estafette-stokje door aan Christophe Vekeman. Dit is zijn derde bijdrage.
Labels: Parlan.doc
<< Home