PARLAN.DOC (15)

Na elke bocht verandert wat ik wist.
Ik dacht, ik ken het landschap maar
hoe het zich verwijdert. (Er is iets met het licht.)

Ik weet, het zijn de groeven in mijn lichaam.
Het zijn verwensingen van lieverlee
niet te vermijden. (Afzien van schoonheid.)

Reizend heb ik een geduldig lijnenlabyrint
getekend. Het is de schets van een gezicht,
mij welbekend. (Een spiegelschrift.)

Ik blijf vertrekken en verdwalen. Het is
nooit af. Sta toe dat anderen gaan baden
in de volgelopen holten. (Waken in liefde.)

Johan de Boose
@

Met de rubriek 'PARLAN.DOC' wil Parlando! één Vlaamse dichter een maand lang speciale aandacht schenken. Elke week wordt minstens één bijdrage van hem verwacht.
Het PARLAN.DOC-archief is hiernaast na te gaan. De vorige gast Serge van Duijnhoven gaf de fakkel door aan Johan de Boose. Dit is zijn laatste bijdrage.