PARLAN.DOC (13)

110

Niet meer dan dat een aangeschoten
leeuwerik zich voor de helft
door de snellere kogel
weggevreten weet & uit de lucht
laat vallen : het onbedachte
neem je onafwendbaar waar
& waar ook je het geurende vuil
in dicht begroeide plooien
onder het plaveisel murwen wil,
steeds flinterdun & vlijmscherp
snedig wentelend blijft het vlak
zo vrij van jou als lucht van hem
die net nog tergend hoger zong.
Slik dan maar, alsof je zeggen wou :
het is voor mensen niet zo goed
dat alles wordt zoals zij wensen.

60/32

Een trede lager is het beeld,
versluierd in de geur
van zachte zeep en lijf,
het glijden over het chroom
van de leuning, de opwaarts
zwevend neergelaten
slanke hand
een oogwenk hangende,
verscherpt door een plotse inval
van licht op de leuning
van het soort
dat zich niet noemen laat
of van de god de naam wil dragen,
stokt & dreigt dan
je in je val, het in je haast
ternauwernood de neus aantippen
van de treden die je liever
overslaat, te vellen,
je als een kattejong ter dood
op de blauw gevlamde steen
te laten smakken
van de inkomhal,
waar het zich balde
& wonderlijk tot de woorden
ontplooide :
de weg omhoog, omlaag,
is één & dezelfde
 
Uit:11 manieren om Heraclitus te lezen, onvoltooide bundel,2000

Dirk Vekemans
@

Met de rubriek 'PARLAN.DOC' wil Parlando! één Vlaamse dichter een maand lang speciale aandacht schenken. Elke week wordt minstens één bijdrage van hem verwacht.
Het PARLAN.DOC-archief is hiernaast na te gaan. De vorige gast Herlinda Vekemans gaf de fakkel door aan Dirk Vekemans. Dit is zijn tweede week.